Vadertje
sche Revue van 1911 wordt opnieuw een
liedje aangetroffen dat verhaalt over 'onze'
Olieslagers:
Zie je ze vliegen?
Hoog daarboven in de lucht?
Zie je ze vliegen?
Olieslagers doet een vlucht
Olieslagers, Olieslagers
Lieve mensch, laat je toch zien,
Olieslagers, Olieslagers,
Waar blijf je met je vliegmachien?
Luchtledig
Na dit korte onderzoek is gebleken dat alle
zinspelingen op de familie van mijn over
grootmoeder op niets berusten en daar
mee verdwijnt ons 'vliegmachien' in het
luchtledige. Toch blijft het historisch gezien
interessant om te zien hoe een dergelijk
vers als het ware is geadopteerd. Waren er
in Walcheren geen Olijslagers geweest,
dan waren waarschijnlijk ook die twee
regels niet bewaard gebleven. Op de Beve-
landen, Schouwen en Tholen kent men dit
lied nauwelijks.
Wat nog steeds onbekend blijft, is de her
komst van het vers, want de schrijver is
niet bekend en het is niet duidelijk hoe het
lied naar Walcheren is gekomen. Misschien
dat het door de Hollandsche Revue bekend is
geworden of dat Belgische vluchtelingen,
die tijdens de Eerste Wereldoorlog in gro
ten getale op Walcheren verbleven, het
liedje hebben meegenomen.
Ach, en de Olijslagers mogen dan wel
geen 'vliegmachien' hebben achterlaten,
het behoud van die twee veelzeggende
regels is ook wat waard.
Jeroen-Martijn Hangoor
Met dank aan de heer Rave (Meertens
Instituut te Amsterdam).
'Ie loopt zó krom as een zekel
Dit werd gezegd van iemand die met een
gebogen rug liep. Een zekel is een sikkel,
waarmee niet alleen het koren maar ook
het gras voor de geiten en konijnen werd
gesneden.
Ze gaet ni 't jok
Je zag aan sommige oudere vrouwen dat
ze vaak een juk met emmers hadden
gedragen. Het was aan hun houding te
zien.
Niet elke vrouw had bij de geboorte een
stevige rug meegekregen. En de werkgeef
ster, de boerin, vroeg niet bij de aanstel
ling: "Is je rug sterk genoeg om juk en
emmers te dragen?"
Zomers ging de melkmeid om halfvijf in de
morgen met juk en emmers op stap naar
de wei om acht tot twaalf koeien te mel
ken. De route die ze moest afleggen, was
lang niet altijd gemakkelijk. Ze liep terug
naar de boerderij met overvolle emmers
door hobbelige weitjes, langs smalle paad-
