een sprienk (watergangetje) waarin Wan
nes nog wel eens een palinkje ving, een
welkome aanvulling op het dagelijks menu.
Een vroege, zonnige zomerdag in 1937 op
't 'ofje van Jewannes en Miete. Het is juni
en de bermen van de Platteweg vormen
een schoon palet van kleuren. De witte
schermen van het fluitekruid en het roze-
Zou het hofje van Jewannes en Miete er anno
2004 zo uitzien? Welisivaar niet langs de Plat-
tezveg maar langs de Polredijk tussen Veere en
Vrouwenpolder. (Foto Leo Hollestelle)
wit van de meidoorns domineren. In het
bermgras het zachte geel van de 'klompjes
en schoentjes', het paars-rood van de mik-
erwtjes, het roze-rood van de klavers en
het zachtroze van de akkerwinde. Het felle
geel van de boterbloemen in de weien
naast de weg completeert het fraaie
geheel.
Idyllisch, zo'n hofje in zomertooi. Jewan
nes en Miete denken daar wat anders, wat
nuchterder over. Het paar heeft weinig tijd
om zich over te geven aan romantische
bespiegelingen. Jewannes is los arbeider.
Hij werkt nu eens bij de ene, dan weer bij
de andere boer, als er tenminste werk is.
In de winter is dat bijna nooit het geval.
Daarnaast heeft Jewannes zijn eigen
bedoeninkje. Ook de drie gemeten land die
hij bezit en de vier geiten, het varken en
de kippen, moeten worden verzorgd. Dit
betekent hard werken, van de vroege mor
gen tot de late avond, en toch nog maar
een karig bestaan.
Vandaag is het zaterdag. Jewannes is net
terug van het werk bij de boer. Miete zet
de pan met dampende aardappels op tafel.
Jewannes en Miete schuiven aan tafel in de
kale bakkeet. De zon schijnt op het bruin
houten kraalbeschot. Jewannes bidt het
onzevader, daar tussendoor zoemt lomig
een dikke hommel tegen het bakkeetraam.
Na het eten - aardappels, spekvet en snij-
sla met gebakken stukjes mager spek -
gaat Jewannes nog wat wieden in de man
gels. Hij pakt een houweel en loopt over
het baentje dat naar de akker leidt. De gei
ten grazen rustig in hun weitje. Het veel
kleurige Walcherse landschap koestert
zich behaaglijk in de zomerzon. Lang zal
dat echter niet meer duren. Zoals zo vaak
in juni, als het zeewater nog koud is, komt
er een plotselinge omslag in het weer.
Het zachte briesje dat tot nu toe uit het
zuidoosten waaide, wijkt plotseling voor
een kille zeewind. Slierten mist (zeedamp
zeggen ze op Walcheren) komen aange
sneld van over de Vrouwenpolderse duin-
tjes en de dijk langs het Veerse Gat. Ze
nemen bezit van het land. Korte tijd spelen
mist en zon nog een spel van bliksemsnel
le wisselingen.
De molen, hoog op de wal, is dan in een
grauwe mist gehuld en dan weer in felle
zonneschijn. Langzaam maar zeker echter
trekt over het zojuist nog zo vrolijk in de
