september 1944), toen de Duitsers in aller
ijl het dorp en ook ons huis, waar ze een
grote rotzooi achterlieten, ontvluchtten.
De geallieerde opmars bleef echter uit,
zodat het Herrenvolk weer terugkwam.
Maar toen de luchtbombardementen op de
Westkappelse zeedijk op 3 oktober 1944
losbarstten en de slag om Walcheren
benedenverdieping de woonkamer en de
keuken tot hun beschikking. De woonka
mer deelden ze met de families D. Stroo
en K. Francke (vier personen), waarvan de
vrouw zwanger was.
In de loop van oktober steeg het water op
Walcheren, nadat er nog drie dijkgaten
waren ontstaan, en er kwamen meer men-
begon, kregen we toch weer andere gas
ten in ons huis.
Evacués
De nieuwe inwoning bestond uit mensen
die hun huis kwijt waren geraakt doordat
het in het water stond of gebombardeerd
was. Met mijn ouders en mijn persoontje
meegerekend, werd ons huis toen be
woond door 22 mensen. De familie A.
Janse uit Snabbeldurp was met drie kinde
ren naar Zoutelande geëvacueerd omdat
hun boerderij in het water stond. Ze slie
pen bij ons op zolder en hadden op de
Huize Irene, zomer 1939. (Coll. R. Koppejan)
sen die hun huizen hadden moeten verla
ten. Ook een oom en tante van mij, die
eerst in de Langendam 29 een tijdelijk
onderdak hadden gevonden, moesten daar
weg. Er kwamen ook nog een uit vier per
sonen bestaande familie uit Meliskerke en
de familie P. Verhage uit de Molenweg, die
ook hadden moeten vluchten voor het
steeds maar verder oprukkende water. Zo
was ons huis vol met mensen toen die ver
schrikkelijke nacht van 1 op 2 november
aanbrak.
