De littekens van Walcheren Sporen van de inundatie en de bevrijding van Walcheren Een zaterdag in mei 2004. We verlaten die ochtend per bus Miniatuur Walcheren in Middelburg om het échte Walcheren te bezoeken, en dan vooral de plaatsen die in de maanden oktober en november 1944 werden gebombardeerd. Van de gids krij gen we een kopie van een pamflet uitge reikt. Duizenden van deze pamfletten - met de waarschuwing dat de bevolking onmiddellijk moest evacueren - werden op 2 oktober 1944 door geallieerde vlieg tuigen boven Zeeland uitgestrooid. We lezen snel de tekst door en voelen ons ramptoeristen. Het is zonnig, winderig weer. Het fluiten- kruid, dat overal langs de bolwerken in Middelburg bloeit, wiegt in de wind. We rijden langs een bord dat ergens aan de Singel half uit de sloot oprijst. We kunnen nog net "19 januari 1945" lezen. Op die dag was het springvloed en bereikte het water de hoogste stand. Het is nu haast niet voor te stellen dat zestig jaar geleden het water tot tegen de bolwerken klotste. De 'bus' van toen was een bootje, dat aan legde bij een steiger in de buurt van de Seisstraat. Via Serooskerke en Gapinge rijden we naar Veere. De eenden in de kreek bij Veere laten zich meedeinen op de golven. De natuur is op z'n mooist in deze tijd van het jaar. Het wit van de meidoorn en het fluitenkruid omzoomt op natuurlijke wijze het donkerblauwe, kabbelende water. Op sommige plekken is de kreek 17 tot 18 meter diep. Op de dijk naar Vrouwenpolder, op de plaats waar de dijk op 11 oktober 1944 werd gebombardeerd, staat het gedenk teken van David van de Kop. De kleuren glinsteren in de zon: groen voor het land, geel voor de zon, blauw voor het water en rood voor de daken. Schuin daarachter ligt nu een jachthaven. In Vrouwenpolder staat bij de kerk een gedenkteken. Op 8 november 1944 gaven de Duitsers zich over aan de geallieerden. Deze historische gebeurtenis vond plaats in de woonkamer van het huis van de fami lie Wattel. Het huis staat er niet meer. Omdat het braderie is in Vrouwenpolder, rijden we buitenom over de Noorddijk naar Oostkapelle. Deze middeleeuwse dijk is niet geschikt voor een touringcar en de

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2004 | | pagina 39