aai J Van de redactie In het oktobernummer van De Wete wordt traditiegetrouw aandacht besteed aan de inundatie en de bevrijding van Walcheren in het najaar van 1944. Dit jaar hebben we een jubileumherdenking, want het is al weer zestig jaar geleden dat deze histori sche gebeurtenissen plaatsvonden. De gevolgen voor ons heem en zijn inwoners zijn zeer groot geweest. In het kader van deze jubileumherdenking gaan we in deze oktober-Wete van 2004 op zoek naar wat ons nog herinnert aan de inundatie en de bevrijding. Wat kunnen we nog zien? Waarmee worden we nu nog geconfronteerd? Het gaat dan over monu menten en gedenkstenen, over de talloze publicaties, de verhalen van ooggetuigen en niet te vergeten de sporen van de strijd die nog in het Walcherse landschap zijn te zien. In de eerste bijdrage wordt verteld hoe de afgelopen zestig jaar de inundatie en de bevrijding van Walcheren zijn herdacht en welke monumenten en gedenktekens er zijn opgericht om uiting te geven aan die herdenking. Ook dit najaar worden er nieu we gedenktekens opgericht, onder meer in Westkapelle en Sint Laurens. In de bijdragen daarna komen drie oogge tuigen aan het woord. De eerste twee waren nog kind toen ze geconfronteerd werden met de gevolgen van het water en de strijd. De derde ooggetuige was als Brits militair bij de bevrijding van Walche ren betrokken. Als je die drie verhalen leest, dan vraag je je af hoe wij, en de generaties na ons, de oorlogstijd op Wal cheren zullen blijven gedenken als de oog getuigen hun verhaal niet meer kunnen vertellen. In de laatste bijdrage over de inundatie en de bevrijding wordt een tocht beschreven langs de plaatsen op Walcheren waar de gevolgen van het laatste oorlogsjaar nog goed zijn te zien. Je zou die plaatsen de littekens van ons heem kunnen noemen. De wonden zijn weliswaar geheeld, maar de plaatsen 'waar ze hebben gezeten' zijn nog te duidelijk zichtbaar. In deze Wete kunt u ook het vervolg lezen op het verslag over de peilraaistenen die in de Vlissingse zeewering zijn te vinden. Ruud Dijkstra, die in De Weie van april jl. een vraag stelde over de herkomst van deze stenen, ging naar aanleiding van enkele reacties zelf op onderzoek uit. Het verslag van zijn speurtocht kunt u lezen. We sluiten af met de vaste rubrieken: een oude Walcherse uitspraak van Jan Vader, een boekbespreking, een verslag van een stadswandeling door Vlissingen en de acti viteiten die de HKW dit najaar organiseert. Rest mij nog te vertellen dat de redactie voor degenen die artikelen en bijdragen willen schrijven voor De Wete, aanwijzin gen op papier heeft gezet. Over het aan leveren van kopij, zoals dat heet, doet de redactie nooit zo moeilijk, maar we denken met die aanwijzingen degenen die iets voor De Wete willen schrijven, een eindje op weg te kunnen helpen. Ook voor het redactiewerk is het handig om de 'spel regels' op papier te hebben staan. De aan wijzingen kunnen worden opgevraagd bij de redactie en zijn ook te lezen op de website. Veel leesplezier gewenst bij deze toch wel bijzondere Wete. Opdat wij niet vergeten... Leo Hollestelle

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2004 | | pagina 4