Van 23 tot en met 25 oktober 1964 vond een grootschalige herdenking van de bevrijding plaats. Oud-militairen van de brigades die in 1944 Walcheren en Zuid- Beveland hadden bevrijd, werden ontvan gen. De programmaonderdelen bestonden uit een battlefield-tour, kransleggingen en het planten van bomen. Op 1 november 1969 werd in Middelburg in aanwezigheid van koningin Juliana en de toenmalige geallieerde bevelhebbers de bevrijding herdacht. In de jaren zeventig nam de belangstelling voor het herdenken af en daarmee volgde Walcheren een landelijke trend. Vanaf 1980 nam de belangstelling echter weer toe. Er werden nieuwe gedenktekens opgericht en er verschenen bijna jaarlijks nieuwe publicaties. Tien jaar geleden, bij de herdenking van vijftig jaar inundatie en bevrijding, werd een grootschalig programma afgewerkt. In de eerste week van november werden tal van activiteiten georganiseerd, variërend van tentoonstellingen, herdenkingsbijeen komsten, bevrijdingsconcerten, onthullin gen van plaquettes, kerkdiensten tot zelfs een bevrijdingsbal. Koningin Beatrix legde in aanwezigheid van vierduizend belang stellenden een krans bij het landingsmonu ment aan de Commandoweg in Vlissingen. In 1995 zou, volgens de media, de bevol king herdenkingsmoe zijn geworden. Toch worden nog steeds elk jaar de nationale bevrijding op 4 en 5 mei en de bevrijding van Walcheren in de eerste week van november herdacht. Zoveel mogelijk wor den op Walcheren nog steeds de laatste oud-strijders erbij betrokken, en ook de jongste generatie is aanwezig. De herden kingen zijn doorgaans sober, maar er zijn ook jaren waarin de plechtigheden veel belangstelling trekken, zoals enkele jaren geleden, in 1997. Vanuit Groot-Brittannië en Canada is er nog steeds belangstelling om de strijd om Walcheren te herdenken, niet alleen bij veteranen, maar ook bij hun familieleden en de huidige legeronderdelen. Oud-strijders Al kort na de bevrijding van Walcheren werden er contacten onderhouden met oud-strijders. Bij de herdenkingen in 1946 waren Britse militairen aanwezig in West- kapelle en in Vlissingen. Bij de onthulling van het landingsmonument te Vlissingen in 1952 waren zo'n tweehonderd oud-com mando's aanwezig. De PZC schreef over hun aanwezigheid: "Gewone mannen waren het, die daar onder die wereldbe kende groene baretten liepen. Mannen die zonder die baretten gewoon tot de onzen konden behoren en onopvallend door Vlis singen zouden hebben gelopen. Zo ook zullen die mannen zijn geweest, die acht jaar geleden op die voor ons bevrijdende dag het hoogste offer brachten dat te bren gen is. Wat moet er zijn omgegaan in die mannen, die hier voor de tweede keer kwamen, nu in een feestelijk versierde en herstelde stad." Vaak brengen de oud-strijders bij hun bezoek aan Walcheren ook een bezoek aan de Engelse en Canadese militaire begraafplaats in Bergen op Zoom. Bij de festiviteiten ter gelegenheid van de vijftigjarige herdenking van de bevrijding waren zo'n 450 Britse, Canadese, Franse, Belgische en Noorse veteranen aanwezig. Een van hen vertelde aan een journalist van de PZC: "Als er over een paar jaar nog eens zo'n herdenking is en ik ben nog

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2004 | | pagina 6