Huize Irene
in oorlogstijd
De belevenissen van een huis in Zoutelande
genoemd. Het was een van de vier onderdelen
om de monding van de Westerschelde te vero
veren en zo de toegang tot de haven van Ant
werpen te bewerkstellingen. De campagne
stond onder leiding van de Canadezen, maar de
uitvoering kwam grotendeels voor rekening
van de Britten. Het was een moeizame operatie,
want pas eind november voer het eerste geal
lieerde konvooi de haven van Antwerpen bin
nen.
2. Frans van den Driest, 'Stichting Nieuw
Walcheren', in: De Wete 2004 (33e jrg.) nr. 2,
p. 30-35.
3. Fr. de Nooijer en J. den Hollander, 'De
naamloze actie en het vergeten monument'in
De Wete 1984 (13e jrg.) nr. 4, p. 24-32.
Geraadpleegde bronnen
Zeeuws Archief:
- Archief gemeente Domburg, 1966-1996;
- Archief gemeente Middelburg, 1940-1992;
- Archief gemeente Veere, 1966-1996;
- Archief gemeente Westkapelle, 1945-1996.
Zeeuws Documentatiecentrum:
- Provinciale Zeeuwse Courant;
- Knipselcollectie.
Literatuur
- Frank van Vree, 'Een verleden dat niet voor
bij wil gaan. De herinnering aan de Tweede
Wereldoorlog in monumenten', 1993.
- Mari Boeyen en Peter Sijnke, 'Vijf monu
menten voor Walcheren 40/45', Middelburg
1989.
-Nico Out, 'StraatBEELD Walcheren', 1993.
- Jan J.B. Kuipers en Peter Sijnke, 'Van obelisk
tot oorlogsgraf. Kleine monumenten en orna
menten in Zeeland, deel 2'Middelburg 2002.
- R.E. Hoebeke, 'Slagveld Sloedam', Nieuw- en
Sint Joosland 2002, p. 766-769.
- Winston G. Ramsey (red.) "40-'45 Toen
Nu: Walcheren', Soest 1983.
Ons huis op Duinweg 8 in Zoutelande
werd gebouwd in 1938-1939, en Irene
genoemd, naar prinses Irene die op 5
augustus 1939 werd geboren. Irene bete
kent 'de vredelievende'. Dat is wel een
beetje ironisch als je naar de titel van dit
verhaal kijkt. Het huis was, in het trouwjaar
van mijn ouders, gebouwd als pension
voor (bad)gasten die in die tijd al naar
Zoutelande kwamen.
Ongenode gasten
De eerste 'gasten' die in mei 1940 het huis
betrokken, waren niet echt welkom. Het
waren namelijk Duitsers, die het huis vor
derden. Op één kamer en een slaapkamer
na, hadden mijn ouders niets voor zichzelf.
Ook werd mijn vaders garage gevorderd
en gebruikt voor reparaties aan militaire
voertuigen.
Deze situatie duurde tot 'Dolle Dinsdag' (5
