/G
Van de redactie
•m\r
3a'q
Deze Wete is de eerste van alweer de
34ste jaargang van het tijdschrift van de
Heemkundige Kring Walcheren. Wat gaat
de tijd toch snel en wat is er toch veel te
vertellen over het verleden van Walcheren!
Tine Visser vertelt ons in dit nummer over
de ontwikkelingen in de negentiende eeuw
die ertoe leidden dat er in 1877 in Middel
burg een opleiding werd gestart voor onder
wijzers. De school was tot 1985 gevestigd
in een voormalige patriciërswoning aan de
Lange Noordstraat. Het verhaal eindigt in
1923 als ook meisjes worden toegelaten
tot de opleiding. We publiceren het artikel
in twee delen. In de volgende Wete kunt u
het tweede deel lezen.
In een vorige Wete hebt u kunnen lezen
dat de eerste bommen op Middelburg vie
len op 15 mei 1940, twee dagen vóór het
verwoestende bombardement. Het is ook
bekend wanneer de laatste bommen zijn
gevallen, namelijk op 23 januari 1945,
tweeënhalve maand na de bevrijding van
de stad. Jules Braat vertelt over deze ge
beurtenis, deze maand zestig jaar geleden.
Een pand in de Lange Delft werd door
Duitse bommen getroffen, waarbij twee
mensen omkwamen.
Chris Feij neemt ons mee naar het Vlissin-
gen van de jaren dertig van de vorige eeuw.
Hij beschrijft enkele Vlissingers die vanuit
hun hangplek, het tramhokje op het Betje
Wolffplein, een strategisch uitzicht hadden
op het reilen en zeilen in de Scheldestad.
A. Maljaars schreef eerder over een oude
grensboom langs de Koningin Emmaweg
te Vrouwenpolder. In deze Wete schrijft hij
over enkele aspecten van het poldergebied
ten noorden van Vrouwenpolder. Er zijn
ook anderen die zich in de ontstaansge
schiedenis van dit gebied verdiepen. De
heer Maljaars deelt echter niet altijd hun
inzichten. Omdat hij het gebied als zijn
broekzak kent, heeft ook hij zijn verhaal
over dit onderwerp.
In de vorige Wete werd uitgebreid aan
dacht besteed aan de gedenktekens voor
de inundatie en bevrijding van 1944 die op
Walcheren zijn te vinden. In deze Wete
volgt een kort verslag van de gebeurtenis
sen bij de zestigjarige herdenking in novem
ber j.l. en wordt meer verteld over de nieu
we gedenktekens die zijn opgericht.
Een gebeurtenis uit de roerige negentien-
de-eeuwse kerkgeschiedenis van Melisker-
ke wordt beschreven door de predikant
van de protestantse gemeente te Bigge-
kerke/Meliskerke, Leon van den Broeke.
Een voorganger van hem, Evert Diemer,
kreeg tijdens de bediening van zijn ambt in
Meliskerke in de jaren 1872 en 1873 een
ernstig conflict met de mannenbroeders
aldaar. Als je het verhaal leest, dan begrijp
je niet waar men zich vroeger in een kerk
gemeenschap druk om maakte. Het is een
verhaal van een competentiestrijd met veel
wederzijds wantrouwen.
In deze jaargang van De Wete besteed ik
zelf aandacht aan vier Walcherse wegge
tjes. Het zijn misschien niet zulke belang
rijke of bekende wegen, maar ze hebben
wel een eigen geschiedenis. Als eerste be
licht ik de Liebertsweg te Vrouwenpolder.
In zijn vaste rubriek Vadertje beschrijft
Frans van den Driest het middeltje Haar
lemmerolie, dat vele lezers wel zullen ken
nen. Het was een bekend volksmiddeltje
tegen allerlei kwalen. Op Walcheren heeft
het middel een uitdrukking opgeleverd.
We sluiten deze Wete af met de andere
vaste rubrieken. Veel leesplezier.
Leo Hollestelle
