in de gemeente. Vergelijking met de ande
re gemeenten in de Classis Middelburg
leert dat predikanten elders gemiddeld
langer bleven.
De oprichting van de Gereformeerde Ver-
eeniging door Vader in 1890 leidde ertoe
dat een aantal gemeenteleden - onder wie
de oud-ambtsdragers Olijslager en De
Man - de gemeente verlieten. De Vereeni-
ging groeide spoedig uit tot een volwaardi
ge gemeente. De predikanten van de
Christelijk Gereformeerde Gemeente te
Meliskerke (en de latere Gereformeerde
Kerk van Meliskerke) bleven na deze kerk
scheuring opmerkelijk langer.
De kerkenraad benoemde op 16 december
1874 Van der Weele tot ouderling. Mossel
man en Melis werden lid van de in 1875
opgerichte Christelijk Gereformeerde
Gemeente te Domburg.
De predikant
Diemer werd op 26 april 1874 bevestigd in
Scharnegoutum. Tot in 1882 bleef hij in
conflict met de kerkenraad van Meliskerke
en de Classis Middelburg over financiële
aangelegenheden. Daarover voerde hij
strijd tot in de Generale Synode.
De vijfde gemeente die hij diende, was de
Christelijk Gereformeerde Gemeente te
Hollandscheveld, waar hij op 26 juli 1881
werd bevestigd. Hij werkte daar tot aan zijn
vervroegd emeritaat op 1 maart 1893.
Diemer kwam ook in deze gemeente in de
problemen. De Classis Meppel schorste
hem op 3 augustus 1892 en maakte hem
los van de gemeente. Diemer maakte
bezwaar tegen deze losmaking. De zaak
werd behandeld door de synoden van Dor
drecht van 1893 en Middelburg van 1896.
In de laatstgenoemde synode werd gecon
stateerd dat de problemen in Hollandsche
veld tot genoegen van alle partijen waren
beëindigd.
Tot slot
De autoritaire houding en de emotionele
uitbarstingen van Diemer hebben geen
bijdrage geleverd aan een oplossing van
het conflict. Diverse gemeente- en kerken
raadsleden hebben evenmin een bijdrage
tot een oplossing gegeven. Melis was blijk
baar verbolgen over het feit dat hij gepas
seerd was voor het vervullen van het ambt.
De houding van De Man om collega-ker
kenraadsleden geen hand te willen druk
ken, zijn onterechte beschuldiging dat Die
mer boos op hem zou zijn geweest en zijn
laster hebben het conflict verhard. Dat Olij
slager als oudste ouderling een bijzondere
status moest hebben, heeft de zaak geen
goed gedaan. De kerkenraadsleden waren
onderling evenmin telkens eensgezind.
Daarnaast speelde de prediking van Die
mer een rol. Een deel van de gemeente
gaf de voorkeur aan een meer bevindelijke
prediking.
Een foto van Diemer die hier "met veel
struikeling en gebrek" werkte, hangt des
ondanks 131 jaar na zijn gedwongen ver
trek nog altijd in de kerkenraadskamer van
de Ichthuskerk (gereformeerde kerk) te
Meliskerke.
Leon van den Broeke
Geraadpleegde bronnen
- 'Acta Generale Synode Gereformeerde Kerken
in Nederland', Dordrecht 1893 en Middelburg
1896.
- P. Davidse, 'Die trouwe houdt, 1891-1991.
100 jaar Meliskerke'Meliskerke 1991.
- P. Davidse, 'Een onwaardige dienaar. Uit het
leven van Jan Vader', Kampen 2002.