school vertelde hij dat hij af en toe nog wel
eens een van zijn vroegere kornuiten
tegenkwam: "Al loopt ons gesprek over
heel andere zaken, toch voelen we dat we
op bijzondere wijze tegenover elkaar
staan. Bewust of onbewust leeft in ons
voort de gedachte aan dezelfde vreugden
die we gesmaakt hebben, aan dezelfde
bezwaren die we hebben moeten overwin
nen. Deze herinneringen vormen een
gemeenschappelijk bezit, dat niemand van
ons kan vervreemden."18
Ter gelegenheid van het honderdjarig jubi
leum in 1977 had ik een ontmoeting met
Frans Rosendaal, die uitgebreid vertelde
over zijn kweekschooljaren (van 1905 tot
1909) en zijn daaropvolgende onderwijs-
carrière. "Ik ben een gelukkig mens", zei
hij, "als ik het over kon doen zou ik weer
onderwijzer worden."
Tine Visser
Noten
14. Zeeuws Archief, Archief Rijks PABO,
inv.nr. 381.
15. Idem, inv.nr. 453.
16. Idem, inv.nr. 26.
17. Idem, inv.nr. 386.
18. Idem, inv.nr. 381.
Voetbalelftal De Mosschen, schoolseizoen
1922/'23. (Zeeuws Archief, Archief Rijks
PABO, inv.nr. 335)
Geraadpleegde literatuur
- N.L. Dodde, 'Het Nederlandse onderzvijs ver
andert'Muiderberg 1983.
- R. Turksma, 'De geschiedenis van de oplei
ding tot onderwijzer in Nederland aan de
openbare, protestants-christelijke en bijzonder-
neutrale instellingen'Groningen 1961.
- Titie Visser, 'Vernieuwing van het lager
onderzvijs in Zeeland in de eerste helft van de
negentiende eeuw', Vlissingen 1995.
Het eerste deel is gepubliceerd in De Wete
van januari 2005, pag. 3-14.
