derd met slechts enkele - in zijn ogen belangrijke - plaatsen. Voor Nederland waren dat zijn geboorteplaats Rotterdam en Veere. Toen prins Hendrik de Van Loons niet thuis trof, was hij naar binnen gegaan, was op een stoel gaan staan en had in blauwe letters, ter hoogte van Veere op de kaart, zijn voornaam geschreven: Hendrik. Toen Van Loon dat na thuiskomst ontdekt had, was hij in woede ontstoken: "Er zijn altijd van die mensen die zonodig je muren moeten bekladden!" Jammer dat van al die schitterende muur schilderingen niets is overgebleven. Kingfors Smith In de jaren dertig was Van Loon bevriend met de bekende Engelse vliegenier King fors Smith. Toen deze zijn Veerse vriend eens met een bezoekje zou vereren, had Van Loon bedacht dat K.S., die met zijn eigen vliegtuigje naar Nederland zou komen, op het vliegveld in Oost-Souburg zou landen. Maar eerst moest hij een ommetje over Veere maken. Van Loon liet algemeen bekend maken dat er op een bepaald moment "een vliegtuig met een Engelse" gast boven Veere zou verschij nen, die "iets bijzonders" zou doen. Er vlogen toentertijd nog niet zoveel vlieg tuigen en de mensen waren ook nog niet zo verwend door allerlei activiteiten die we nu zo vanzelfsprekend vinden (bioscoop, televisie, reizen, toerisme enzovoorts). Dus heel Veere liep uit naar de dijk aan de overkant van de Kaai, om te kunnen waar nemen wat Van Loon nü weer bedacht had. Ik stond met mijn vader en moeder tussen een heleboel andere mensen te wachten op de dingen die komen gingen. Na verloop van tijd hoorden we geronk van een vliegtuigje, dat we even later boven Veere rondjes zagen vliegen. Van Loon bleek de volgende stunt bedacht te heb ben. Op een bepaald moment gooide K.S. de Engelse vlag uit het toestelletje, die ergens in Veere terechtkwam. Er ontstond natuurlijk een run op die vlag. De vinder Een steen in de voorgevel, boven de ingangs partij van De Houttuyn, herinnert aan de schrijver Van Loon. (Foto Leo Hollestelle) bracht 'm naar Van Loon, die hem daar voor een beloning gaf. Ik heb enkele boeken, pentekeningen, briefpapier en een miniatuur-harnas, dat op Van Loons bureau in zijn studeerkamer in Veere stond, en ik prijs mij gelukkig deze - letterlijk en figuurlijk - grote man persoonlijk te hebben gekend. J.D. de Voogd

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2005 | | pagina 15