knieën in bed liggen. In die periode stond
er in alle gevangenissen in het hele land
op maandag erwtensoep op het menu en
op zo'n zaal was het 's nachts een sport
om zo hard mogelijk te knallen. De lucht
was er dan natuurlijk om te snijden.
De kooien die ruggelings tegen elkaar
stonden, werden, evenals de zaal waarin
ze zich bevonden, voor de nacht afgeslo
ten. Als er 's nachts iets bijzonders gebeur
de, moest het dienstdoend personeel de
directeur waarschuwen. Pas als die aan
wezig was mocht de zaal, en eventueel de
kooi, geopend worden. Dat was uiteraard
een bijzonder gevaarlijke situatie in geval
van brand. Toen er dan ook een keer
brand was ontstaan in een van de cham-
brettes in Veenhuizen en vervolgens een
opstand onder de gevangenen aldaar was
uitgebroken, werden ook in Middelburg de
chambrettes afgebroken. De hele zaal
werd verbouwd en er kwamen moderne
wasbakken langs de muur.
gebak bezorgen en op een keer werd er
zelfs een tafeltennistafel afgeleverd.
Het is opmerkelijk dat er uit het Huis van
bewaring van Middelburg nooit iemand een
poging heeft gedaan om te ontsnappen.
Bezuinigingen
Eind jaren zestig, begin jaren zeventig wer-
Smokkelaars
Eind jaren vijftig, begin jaren zestig verble
ven in het Middelburgse Huis van bewaring
regelmatig boter-, sigaretten- en veesmok
kelaars. Daaronder bevonden zich nogal
eens Belgische vrouwen die een schijn
huwelijk aangingen met een Nederlandse
vrijgezel. Ze verkregen daardoor de Neder
landse nationaliteit en konden niet uitgele
verd worden aan België. De echtgenoten,
meestal Zeeuws-Vlamingen, werden voor
hun medewerking goed betaald. Binnen
enige maanden na zo'n huwelijk kwam het,
in onderling overleg, alweer tot een echt
scheiding. Deze groep gedetineerden was
meestal erg tevreden over de behandeling
in het Huis van bewaring en liet dit ook wel
blijken. Soms liet een anonieme gever
den in Nederland verschillende huizen van
bewaring gesloten. Men verwachtte dat de
criminaliteit zou afnemen, en er moest ook
bezuinigd worden. Veel personeelsleden
werden vroegtijdig op wachtgeld gesteld
en een groot aantal werd overgeplaatst en
dus gedwongen te verhuizen.
Ook het Middelburgse Huis van bewaring
Slaapkooien (chambrettes), ca. 1965.
