Krasse knarren op de loop De Boulevardloop te Vlissingen in 1949 en 2003 4. Deze alinea is door de redactie toegevoegd aan de hand van Peter Sijnke, a.w. In 1993 is het Huis van bewaring afgebroken om plaats te maken voor het nieuwe gebouw van de recht bank. 5. D.G. van Teijlingen, 'Eenige bladen uit de Geschiedenis van het Oude Tuchthuis te Mid delburg', in: 'Archief, vijfde deel, uitgegeven door het Zeeuwsch Genootschap der Weten schappen, 1880. In september 1949 organiseerde de Vlis- singse atletiekvereniging Marathon de 14de Internationale Boulevardloop. Dit bekende evenement trok altijd veel publiek en deze keer kon men extra belangstelling verwachten. In de PZC had namelijk een bericht gestaan over de inschrijving van een 53-jarige atleet, hetgeen voor die tijd uitzonderlijk was. Toentertijd werd hardlopen alleen beoe fend door leden van sportclubs, die op sportvelden trainden. Zomaar een stukje hardlopen op eigen gelegenheid kwam in het algemeen niet voor. Wanneer je op straat in trainingspak hardliep, wekte dat verbazing. De georganiseerde loopwed strijden waren echte wedstrijden. Presta tielopen zoals tegenwoordig bestonden nog niet. De deelnemers waren jong. Inschrijving van een 53-jarige - zoals in 1949 - baarde dan ook opzien en was in cafés, in huiskamers en bij de kapper het gesprek van de dag. Sportliefhebber Wie was die man die bestaande conven- ties doorbrak en zich liet inschrijven voor de Boulevardloop? Zij naam was Boudewijn Hemmekam. Hij werd op 2 november 1896 in Sint Jansteen geboren (en hij is in 1988 overleden). In 1949 had Hemmekam al een leven vol afwisseling achter de rug. Van 1915 tot 1931 diende hij bij de koloniale troepen in Nederlands-lndië. In 1931 werd hij eervol uit militaire dienst ontslagen en keerde hij naar Nederland terug. Om voor brood op de plank te zorgen ging hij varen als dek- knecht, eerst bij de Maatschappij tot Uit voering van Zuiderzeewerken, later bij L. Smit's Internationale Sleepdienst. Bij deze laatste maatschappij werkte hij in 1946 nog als tremmer. Daarna volgde een periode waarin hij nogal eens van werk veranderde. Zijn dochter Lenie vertelt hierover: "Mijn vader hield van sporten als hardlopen en gewichtheffen. Hij kon op z'n handen lopen en maakte lange fietstochten. Tegen de tijd van de bewuste Boulevardloop kwam hij wel eens hardlopend langs wanneer ik met andere kinderen aan het spelen was. Die 2,

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2005 | | pagina 25