Deze kraaldelen zitten er nog steeds.
Aan de voorzijde van de huidige woningen,
de nummers 92 en 94, is een scheeps
mast in de dakconstructie verwerkt. Het is
niet duidelijk of deze bij een vroegere
reparatie is toegepast of al gebruikt is bij
de bouw.
Het interieur was begin twintigste eeuw,
ook voor die tijd, ouderwets te noemen.
Ondanks enkele aanpassingen en verbou
wingen stamde een groot deel nog uit de
tijd van de bouw. Door de hoge kamers en
de plavuizen vloeren was het vooral 's win
ters moeilijk warm te stoken. Eén kamer in
de woning A45 werd in de winter zelfs niet
bewoond; de bewoners noemden deze
ruimte dan ook "de kouwen 'uuze". De
andere kamer, de oorspronkelijke zomer-
kamer van de ambachtsheer, had een hou
ten vloer en was behaaglijker.
Verkoop en verbouw
In de jaren twintig van de vorige eeuw
woonde de familie H. Minderhoud op num
mer A44 en de familie W. Roelse op num
mer A45. Willem Roelse, die van beroep
timmerman/aannemer was, had grootse
plannen met het pand. Hij vond zijn huur
baas, de ambachtsheer, bereid het gehele
pand (A44 en A45) aan hem te verkopen.
De koopakte werd op 13 maart 1930 gete
kend bij notaris J.C. Blaupot ten Cate te
Middelburg met een volmacht van de
ambachtsheer, de 74-jarige Hendrik Jacob
baron van Doorn van Westcapelle, die in
Brussel woonde.
Toen het pand eenmaal in zijn bezit was,
verbouwde Willem Roelse het grondig.
Eerst werd de woning aan de rechterkant,
waar Roelse zelf woonde, onder handen
genomen. De indeling werd gewijzigd en
het interieur werd aan de eisen van de tijd
aangepast. Toen dit klaar was, werd aan
de linkerhelft begonnen. Hier werden twee
kleinere, identieke woningen in gemaakt.
Omdat daar eerst te weinig ruimte voor
was, werd de poort naast het pand bij de
woning getrokken. Door dit extra stukje
grond kon net de gang van de linkerwo
ning worden aangebouwd.
Het originele interieur werd voor het groot
ste deel gesloopt. Enkele onderdelen,
zoals de hardstenen plavuizen en de grote
houten schouwombouw, werden verkocht
om dienst te doen bij restauraties in monu
menten in onder andere Middelburg. De
tegeltjes met de blauwe landschapjes en
kinderspelen werden zo goed en zo kwaad
als het ging van de muren gebikt en door
Willem Roelse in de keuken van zijn woon
huis hergebruikt.
De opkamer en de ernaast gelegen bed
steden werden gesloopt en de kelder werd
volgestort met puin en afval en afgedekt
met planken vloeren. Het interieur van alle
drie de nieuwe woningen werd in die tijd
zeer modern gevonden. Een slaapkamer
beneden en een inpandige wc, dat was in
die tijd in Westkapelle een luxe. De huizen
werden door sommigen dan ook "burger
'uusjes" genoemd.
Restauratie buitenkant
De buitenkant van het gebouw werd, in
tegenstelling tot de gemoderniseerde bin
nenkant, geheel in stijl gerestaureerd. De
voorgevel is door de goede indeling van de
ramen en deuren en de mooie details een
harmonieus geheel geworden. De twee
grote schoorstenen op het dak werden ver
vangen door vier kleinere, behorende bij de
rookkanalen van de verbouwde woningen.
Het originele glint voor het pand bleef
behouden, alleen moesten er twee palen
