Bestrijdingsmiddelen
Het mussengilde in actie
iedere keer de stuipen op het lijf jaagt. De
dorpsraad vindt dit niet afdoende, het gaat
om daadwerkelijke veiligheid." Een sugges
tie van de dorpsraad om dan ten minste
een 60-kilometerregime in te voeren, werd
zonder commentaar van de hand gewe
zen.
Op haar beurt heeft de gemeente Veere er
bij het waterschap op aangedrongen extra
maatregelen te nemen. Het waterschap is
nu van plan de weg te verbreden en fiets-
suggestiestroken aan te brengen voor de
veiligheid van de fietsers. De gemeente
Veere vindt dat geen goed plan, want
auto's gaan alleen maar harder rijden als
ze meer ruimte krijgen.
Het is vreemd dat de verbetering van de
weg volgens de logica van het waterschap
in twee fasen wordt uitgevoerd. De verbre
ding van de weg staat hoog op de prioritei
tenlijst en zal in 2006 worden aangepakt,
maar de verbetering van de situatie voor
de fietsers staat op een andere lijst (die
van de fietsinfrastructuur), op nummer 38.
Dat schiet dus niet op. Het lijkt erop dat de
geschiedenis zich herhaalt. De aanleg van
een fietspad langs de Hogelandseweg had
voor het waterschap ook geen prioriteit,
terwijl in de dagelijkse praktijk bleek dat
deze weg voor fietsers zeer gevaarlijk was.
Je zou misschien kunnen zeggen dat de
Koekoeksweg na de oorlog weliswaar vol
wassen is geworden, maar dat de weg in
de loop van de tijd toch wel wat ouder-
domsverschijnselen is gaan vertonen.
Laten we hopen dat deze belangrijke door
gaande weg tussen Aagtekerke en Melis-
kerke een facelift krijgt waardoor de veilig
heid van alle weggebruikers wordt verbe
terd.
Leo Hollestelle
Geraadpleegde bronnen
- Waterschap Zeeuwse Eilanden, archief Pol
der Walcheren 1870-1953 en archief Wegschap
Walcheren 1955-1995.
- j.L. Kool-Blokland, 'Klinkende wegen. Weg
schap Walcheren 1954-1995', Goes 1998.
- Provinciale Zeeuwse Courant, 29 juli 2005.
Dit is geen verhaal over giftige bestrij
dingsmiddelen, maar een bericht over een
periode waarin schoolkinderen werden
ingezet om - tegen beloning - te helpen in
de strijd tegen schadelijke dieren. Dit vond
plaats tijdens mijn jaren op een lagere
school in Middelburg tussen 1925 en 1932.
Ik ben benieuwd of er nog lezers zijn die
een en ander kunnen bevestigen en wel
licht nog kunnen aanvullen.
Het gaat hier over huismussen, een vogel
soort waarvan momenteel de populatie
zodanig slinkt dat zij hard op weg is om bij
de beschermde diersoorten te worden
ingedeeld. Maar er was een tijd dat deze
vogeltjes een ware plaag waren voor de
landbouwers. Wanneer de tarwe op het
punt stond te worden binnengehaald, stre-
