opgenomen in de buitenplaats. Van den
Broeke komt tot deze veronderstelling
omdat de afbeelding van de buitenplaats in
het boek van Smallegange (1696) totaal
afwijkt van de tekening van Cornelis Pronk
uit 1743. Van den Broeke denkt dat de
tekenaar van de prent in de Cronyk de
onregelmatige opbouw van de daken heeft
willen camoufleren en daarom een fanta
siedak heeft afgebeeld.
Willem Ie Sage stierf op 26 augustus 1721
zijn vrouw op 18 november 1726. Het echt
paar overleed kinderloos. Hun graftombe
ligt in de tuin voor de preekstoel in de
oude dorpskerk van Oostkapelle.2
Op de witmarmeren zerk van het echtpaar
Le Sage staat: "Ingangh van de tombe van
den Ed.len Heer d'Heer Mr. Willem Lesa-
ge, heer van Oostcapelle, Rimmerswale,
Lodijcke gerepresenteert de Eerste
Edele ter provintiale rekenkamer van Zee
land natus XVIII Sept. 1646 denatus
XXVI Augt. 1721 en Mevrouw Agnes de
Vroe sijn Edle gemalinne nata Octobr.
1648 denata XVIII Novr.1726."
In de kerk van Oostkapelle hing een aantal
wapenschilden, ook wel rouwborden ge
noemd, van personen die daar zijn begra
ven.3 Jacobus Ermerins noemt deze perso
nen "luiden van qualiteit en geboorten".
De wapenschilden van het echtpaar Le
Sage hingen naast de preekstoel. Onder
de leus "Gelijkheid, vrijheid en broeder
schap" moesten de wapenborden op last
van de landelijke overheid in 1798 worden
verwijderd of onzichtbaar worden gemaakt.
Die van het echtpaar Le Sage werden
overgeschilderd. In 1886 heeft men de
verflaag verwijderd. Helaas waren de
wapens niet meer te onderscheiden en zijn
de borden weggehaald.
In het testament van Agnes de Vroe stond
dat zij aan de kerk van Oostkapelle twee
schenkkannen, een grote en twee kleine
schotels zou schenken. Allemaal in zilver.
De kerk heeft dit legaat aanvaard. Op elk
zilveren voorwerp komt het wapen van De
Vroe voor en de spreuk "Vroe bij mate".
Om het wapen staat de tekst: "Testamen
taire gifte van wijlen de Hoog Edle vrouw
Agnes de Vroe wed. Le Sage Ambachts
vrouw in Haar Hoog Eds Leven van Oost
capelle etc."
Ook hieruit blijkt dat het echtpaar Le Sage
niet onbemiddeld was.
Frans van den Driest
1. In 1375 kreeg Reimerswaal (Zuid-Beveland)
stadsrechten. In de zestiende eeuw werd de
stad getroffen door een reeks rampen. In 1520
en 1558 woedden grote branden. De waters
noden van de zestiende eeuw maakten van de
stad een ruïne. In 1631 vertrokken de laatste
inwoners, waarna de stad in 1634 publiekelijk
-werd verkocht.
Het dorp Lodijke lag ten westen van Reimers
waal. Het dorp is door de stormvloeden van
1530 en 1532 ten onder gegaan.
2. Wie het kon betalen liet zich in die tijd
begraven in de kerk. De duurste maar meest
geliefde plek om begraven te worden was voor
een katholiek zo dicht mogelijk bij het hoofd
altaar in het koor. Voor een protestant was dat
in de buurt van de preekstoel of waar het
avondmaal werd gehouden.
3. Een klein wapenbord of rouwbord werd bij
de begrafenis voor de kist uit gedragen en kreeg
daarna een plaats in de kerk, in de buurt van
het graf. Een groot wapenbord werd speciaal
gemaakt om in de kerk te worden opgehangen.
Voor het plaatsen van een rouwbord moest diep
in de buidel worden getast.
