urnen
n Middelburg
A. Bal, een leven in dienst van
de gymnastiek
ittenkaart' kopen en schier eindeloos
tondjes draaien!
Om het jaar stond in een hoek van het
p ieintje ook een tafel waar men repen
watta-chocolade kon winnen. De repen
lagen op een stapeltje op een tafeltje, net
als de cijfers van een klok. De exploitant
acht een metalen wijzer boven de tafel
an het draaien. Het stapeltje repen waar
wen de wijzer stopte, was de gewonnen
ijs. Opvallend was wel dat de wijzer nooit
wen een royale stapel stopte.
Eenmaal - ik denk dat het trouwens
dens de laatste Veerse kermis was -
eeft er op het voetbalveld een cakewalk
jstaan. Zelfs de zeer kerkelijke heer K.
as niet uit die attractie weg te slaan!
efhebbers konden in het café van Piet
oeman in de Kapellestraat dansen,
fezeten op een verhoging speelden de
ebroeders Cosijn uit Middelburg dans-
Op 15 maart 1965 was het zestig jaar
eleden dat J.A. Bal zijn turnloopbaan
egon als lid van de turnclub Ons Huis.
ij was vijf jaar mededirecteur van de
/mnastiekvereniging Medioburgum en 42
;aar directeur-secretaris van Achilles. Deze
gelegenheid was voor de heer Bal reden
om voor leden en oud-leden van de gym
nastiekvereniging Achilles over zijn turn
loopbaan te vertellen. We laten hem, 41
iaar later, weer aan het woord.
muziek (accordeon en drums).
Traditiegetrouw waren er tijdens de Veerse
kermis ook enkele mannen dronken.
Iemand die jaarlijks in 't kotje, een cel in
het kleinste gebouwtje op de Kaai van
Veere, belandde was de vrijgezel Louis
Huybrecht (ook wel Louis Capoer of Had-
jememaar genoemd).
Er zijn mensen die het betreuren dat de
Veerse kermis is afgeschaft, maar voor mij
is die kermis een mooie jeugdherinnering.
Kermis was een onschuldig vermaak in de
jaren dertig van de vorige eeuw. Het waren
jaren met veel werkloosheid, armoede en
weinig vertier, maar ook jaren met lange,
mooie zomers.
Tijdens de Veerse kermis was het altijd
mooi weer!
J.D. de Voogd
Gluren en oefenen
In het voorjaar van 1901 behoorde ik met
mijn schoolvriend Barentsen tot degenen
die elke week trouw door het raam van het
gymnastieklokaal aan de Groenmarkt (de
tegenwoordige vergaderzaal van Provin
ciale Staten van Zeeland) naar de gym
nastische oefeningen van leden van de
turnclub Ons Huis keken. Het plantsoen
voor de provinciale gebouwen was er nog
niet, zodat wij makkelijk door de ramen
