lunter Abend oe de Duitse bezetter van Walcheren zich vermaakte e euw bijna een kwart van de Middelburgse rvolking onder de armoedegrens leefde? De nood was erg hoog en de mensen lie- n tegen de muur op van ellende. Frans n den Driest vertelt over de initiatieven s de elite in die tijd organiseerde om de od van hun stadgenoten te lenigen, e sluiten af met de vaste rubrieken, t slot doe ik nog een oproep om kopij. 1 e zouden graag weer interessante, spannende en indrukwekkende bijdragen van leden ontvangen. Onze voorkeur gaat uit naar zelfgeschreven verhalen en artike len over heemkundige onderwerpen. Aan wijzingen voor het aanleveren van artike len of bijdragen kunt u bij ons aanvragen of lezen op de website van de FIKW. Leo Hollestelle oorgaans vliegen je in een artikel over de /eede Wereldoorlog de kogels om de en. In dit artikel is daarvan geen sprake, egendeel, er valt geen schot, het gaat >er vermaak. dens de oorlogsjaren waren veel Duitse litairen op Walcheren gelegerd. Ze be- aakten de kustlijn, bemanden afweerge- hut, legden mijnen, bouwden bunkers izovoorts. Maar ze waren daar natuurlijk et 24 uur per dag mee bezig. Als er niets i ijzonders aan de hand was, waren ze avonds vrij. Floe werd die vrije tijd inge- ild? In dit artikel wordt daar nader op i igegaan. ntspanning op lokatie e eenvoudigste vorm van ontspanning ond plaats in bijvoorbeeld de barak, de unker, de kazerne en aan boord. Daar ;rmaakten de militairen zich met boeken, anten, grammofoon, kaartspel en voetbal of met het schrijven van een brief naar huis. De welzijnsofficieren konden de benodigde ontspanningsmaterialen maandelijks via de hiërarchieke weg aanvragen. Zo vroeg de commandant van het zware geschut in Aagtekerke, Domburg en Westkapelle in november 1940 om boeken. In januari 1941 konden driehonderd boeken in Den Flaag worden afgehaald, maar die moes ten wel met enkele andere onderdelen gedeeld worden. Radio Op standplaats werd ook veel naar de radio geluisterd. Het was min of meer standaard dat er per dertig man een radio aanwezig was. De commandant moest er op toezien dat de toestellen ook echt voor ontspanning van de troepen werden ge bruikt en niet stiekem op kantoren of in privévertrekken stonden. Luisteren naar

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2006 | | pagina 3