CbS
Van de redactie \>mf
De 36ste jaargang is met het verschijnen
van deze Wete begonnen, en het bestuur
wil die 35 jaar niet ongemerkt voorbij laten
gaan. Daarom treft u als jubileumgeschenk
bij ons tijdschrift het boekje Van Boude-
wijnskerke tot Zanddijk aan. Het is ge
schreven door oud-HKW-bestuurslid Aad
de Klerk, kenner van het Walcherse platte
land bij uitstek.
Of u nu eerst aan het boekje begint of aan
deze nieuwe Wete, het wordt in elk geval
genieten!
De laatste honderd jaar van de Middel
burgse melkhandel wordt ons beschreven
door melkboer W. Janse uit Middelburg:
hard werken, lange dagen maken, met in
de beginjaren de hand- of de hondenkar.
De boer die de koeien molk en deze melk
aan de man of vrouw bracht; zo ontstond
de 'melk-boer'.
Het artikel over het Veerse reddingswezen
uit de vorige Wete krijgt in dit nummer een
vervolg met het verhaal van de redding
van de bemanning van de laatste stoom-
zeesleepboot, de Ebro. Windkracht elf op
het Bolletje van de Banjer, hachelijke
momenten voor redders en drenkelingen.
De Ebro is niet meer en de Reddingmaat
schappij is uit Veere vertrokken.
Oude gebruiken spreken nog tot de ver
beelding maar het rienkrieën is nog spring
levend. De folklore van man en paard -
tegenwoordig ook vrouw en paard - wordt
bezongen door Jan de Voogd uit Vlissin-
gen. We beginnen daarmee een nieuwe
rubriek die in de vorm van verhalen, lied
jes, poëzie of proza zal verschijnen. Dia
lect geeft de sfeer weer en raakt dichter
aan het gevoel.
Wie dat gevoel beeldend, zonder woorden,
kon weergeven en oproepen was Jac.
Prince. In onze boekbespreking wordt aan
dacht besteed aan Zeeland in de luwte
van de tijd. Prince's karakteristieke pen
tekeningen verluchtigen de prachtige ver
halen van William Rothuizen.
Terug naar het verleden, of plannen maken
voor de toekomst met De Wete. Voor oud
eindredacteur Leo Hollestelle is daaraan
op 17 november 2006 officieel een einde
gekomen. Hij heeft afscheid genomen van
deze hobby, zoals hij het zelf verwoordde,
en zal de vele sympathieke contacten met
de schrijvers en lezers missen. Leo heeft
er vertrouwen in dat het blad in goede
handen is. Als dank voor de ruim tien jaren
waarin hij het tijdschrift van de HKW tot
een volwassen blad met uitstraling maakte,
zoais voorzitter Meertens het verwoordde,
ontving hij een cadeaubon en voor zijn
vrouw Hanneke was er een boeket bloe
men.
Leo blijft betrokken met een van zijn ande
re hobby's, het vormgeven en bijhouden
van een nieuwe website voor de HKW. Zo
blijft hij dicht bij het wel en wee van de ver
eniging. Als er nieuws is uit het verleden of
voor de toekomst, laat hij het op deze
nieuwe digitale manier weten. We zullen
zijn werk met belangstelling volgen.
Jo Jobse