Watchers dialect
'k hezoenge
Dat ouwe hebruken op Walcheren nog
sprienglevend bin, divan hetuugt Jan de
Veugd uut Vlissienge.
Wien at De Wete rehulmaetug leest, 'eid a
véé mooie epistels van z'n kunne leze.
In twiduzendvuve schreef een dit rienkrie-
ersversje, omdat er nog hêên was en 't
rienkrieën leeft as nooit tevoren. Zó
schreef een ook een versje over Veere an
't Veerse Hat, z'n heboorteplekke en êên
vö 't vieronderdvuuftugjaerug bestaen van
Veere as markizaot.
Je kan 't rienkrieërsvers ook ziénge mè de
neuten bin nog nie opheschreve en 't is
hêên bekende wieze van een ander deun
tje.
Me zun ope dat er hauw een muzikant he-
vonden 'oort die de neuten óp kan schrie-
ve, zódat aol de rienkrieërs 't gae zienge
as z'op de baene bin en naedien in 't café.
Behin mè vast mêê de tekst uut je'n 'ööt te
leren, dan zienge j'aolemaele op 't ende:
"Dit hebruuk bluuft overende!"
Rienkrieërslied
1.
In ons durpje diep verschok
Tussen bomen en vêê hroen
Oor nog steeds de rienk hereëe
Net as in dien tied van toen.
In de sproeng de baene rieë
Mee de lanse vast in d'dnd
En de sjerp fier om 'et lichaem
Ebbe ons un vriendeband.
(tussenroep:)
't ls in! 't Is in, zö haet ie nae m'n zin!
Refrein:
Ons riëe de rienk, rienk, rienk,
Da' kleine dienk, dienk, dienk,
Zöas dat êêwenlang in Zêêland a hebeurt.
En steke ons mis, mis, mis,
Wat dikkuls is, is, is
Dan is dat jammer, mè daerover nie betreurt.
Ons ebbe vee plezier
En drienke êêl wat bier