Omdat de cipier de opdracht had gekregen
Piet geen vuur te geven, was het steen
koud en vochtig in het kamertje dat dicht
bij het water was gelegen. Het enige licht
kwam door een rooster in een uitbouw aan
de zeezijde van de toren waarop hij zijn
behoefte kon doen. Omdat deze opening
niet afgesloten kon worden, kwam hierdoor
juw. Na uitvoerig de gepleegde misdaden
te hebben opgesomd, ging deze over tot
het uitspreken van zijn eis. Die luidde dat
Piet op een schavot voor het stadhuis door
de scherprechter tot bloedens toe moest
worden gegeseld. Daarna zou hij overge
bracht worden naar een tuchthuis voor het
uitzitten van een levenslange gevangenis-
TT?"***" T
een ijzige kou naar binnen, zeker als de
wind uit het oosten kwam. Het was dan
ook een groot contrast met het jaar daar
voor toen Piet de zorg was toevertrouwd
over het hof van de familie Van Lodesteijn.
Omdat hij er weinig voor voelde om in de
kou te zitten, wist Piet de cipier over te
halen om hem, ondanks het verbod, iedere
dag een gloeiende turf te geven waaraan
hij zich kon warmen.
Intussen kwam het proces tegen Piet
Geldof op gang en op 24 november werd
hij in de vierschaar voorgeleid aan de bal-
De Montfoortse toren met aangrenzende galerij
in het begin van de negentiende eeuw. In de
galerij bevond zich een viertal gevangenen-
kamers. Twee ervan hadden twee bedsteden, de
andere slechts één. Verder waren er een
krijgsraadkamer, twee kamers voor de provoost
(elk met een bedstede) en een portaal.
Piet Geldof werd in het rondeel opgesloten,
waar zich ook de donkere put bevond waarin
mensen op water en brood werden gezet. (Coll.
J.H. Midavaine)
