Pension Zeerust
De bussen en het personeel van Sturm en
De Pagter gingen over naar de Stoomtram.
De Pagter mocht zitting nemen in de direc
tie van de Stoomtram maar weigerde dat.
Hij ging een pension houden naast het
Badpaviljoen in de duinen van Domburg.
Begin 1939 brandde dit pension, Zeerust,
tijdens een wester
storm tot de grond af.
Eind augustus van
dat jaar kondigde het
Nederlandse leger
de algemene mobili
satie af. Ook De Pag
ter moest zich mel
den voor de dienst.
Kort na de capitulatie
op 15 mei 1940 keer
de hij heelhuids terug
naar Domburg.
Na de oorlog voor
hem geen busbedrijf
meer. Hij ging, samen
met zijn vrouw, werken bij de badcabines
op het badstrand.
Waarnemend burgemeester Van Sluys van
Domburg verklaarde dat het de gemeente
oprecht speet dat de Domburgse buson
derneming het veld moest ruimen. Zes van
de zeven raadsleden wilden dat het busbe
drijf met de oudste rechten de autobuscon
cessie zou krijgen. Ook de inzet van bur
gemeester jhr. L.J. van Voorthuysen, die bij
Sri i ,t J ,r ."Z/r, .-r
Pension Zeerust, afgebrand in 1939. (coll. Jaap
de Pagter)
de behandeling van het beroep persoonlijk
de mening van de gemeente Domburg had
verdedigd en die zelfs nog naar minister
Van der Vegte was gegaan om te pleiten
voor behoud van De Nieuwe Onderne
ming, had niet mogen baten.
De buspassagiers van de lijn Middelburg-
Domburg kregen een bittere pil te slikken
op 1 juni. De directie van de Stoomtram
Walcheren verhoogde de tarieven voor een
retourreis op die datum van 65 cent naar 1
gulden. Einde vrije concurrentie.
R. Gabriëlse
Geraadpleegde bronnen:
- 'De Telegraaf' van woensdag 12 juni 1929:
'Felle autobusstrijd op het eiland Walcheren'
- 'Ons Zeeland', nummer 8 van 19 februari
1927, nummer 12 van 19 maart 1927 en num
mer 14 van 2 april 1927.
- Aanvullende informatie van J. de Pagter.
