Wir bauen und
bauen!
De Organisation Todt op Walcheren (deel 1)
De predikant wilde niet voor een "valschen
Geestdryver" aangezien worden en ver
klaarde waarom hij victorie had geroepen.
Hij had onder het bidden naar het kanon
gebulder geluisterd en hij hoorde dat op
een gegeven moment het gebulder zachter
klonk. Hieruit maakte hij op dat de vijand
op de vlucht was geslagen en door De
Ruyter achterna werd gezeten. Wanneer
onze vloot door de vijand de Schelde inge
dreven zou zijn, zou het kanongebulder
juist harder hebben geklonken, zei hij.
De verslagenheid, het zuchten en huilen
van de kerkgangers sloeg die dag om in
blijdschap en tranen van vreugde.
Frans van den Driest
De afbeeldingen bij dit artikel zijn afkom
stig uit de collectie van de auteur.
Geraadpleegde literatuur:
- T. van Gent, 'Michiel de Ruyter, de grootste
zeeheld uit de vaderlandse geschiedenis'in:
Zeeuws Tijdschrift, jrg. 56, nr. 5-6, 2006.
- R. Prud'homme van Reine, 'Rechterhand van
Nederland', derde druk, 1998.
- G. Vrolikhert, 'Vlissingse Kerkhemel', 1758.
- Prisma Kalendarium, 'Geschiedenis van de
Lage Landen in jaartallen', achtste druk, 1995.
Links: een zeeslag. (Graveur D. Veelwaard)
Inleiding
Toen de Duitse Wehrmacht op Walcheren
in november 1944 was verslagen, liet deze
talloze 'souvenirs' achter. Herinneringen in
de vorm van bunkers, geschutsopstellin-
gen en tankversperringen waren niet
alleen in de kuststrook maar ook in het
achterland volop aanwezig. In de loop der
jaren zijn de meeste verdedigingswerken
opgeruimd, maar nog altijd kan men res
tanten in het landschap aantreffen.
Over deze versterkingen is door diverse
