40 procent van dat standaardloon. Toch
deed de OT een concessie: de gevange
nen kregen prestatieloon naar loonklasse
III, waarbij werd uitgegaan van een uur
loon van 48 cent. Van dat loon werd 4 cent
door Schneider Klippel ingehouden,
waarvoor extra aardappelen en sigaretten
werden gekocht.
menten. In mei 1944 rezen nieuwe proble
men over de beloning. Schneider Klippel
wilde toen weten naar welke loonklasse -
I, II of III - betaling moest plaatsvinden.
Normaal gesproken was dat III, maar
speelde de woonplaats soms een rol? De
OT-leiding was duidelijk: Nederlandse
gevangenen moesten zonder uitzondering
De Loskade in Middelburg, waar in de oorlogs
jaren de OT-stafwas gevestigd. (Foto Zeeuwse
Bibliotheek/Beeldbank Zeeland)
Met betrekking tot de lonen waren trou
wens al meer problemen aan de orde
geweest. In december 1943 informeerde
Schneider Klippel of betaling a raison
van 48 uur per week ook voor de bewo
ners van het Erziehungslager gold. De OT-
leiding stelde zich toen op het standpunt
dat de feitelijk gewerkte uren moesten wor
den betaald maar geen overige emolu-
volgens klasse III worden uitbetaald.
Tijdens hun bezoek constateerden de
Nederlandse autoriteiten dat er voldoende
wasgelegenheid was. Om te baden ging
men groepsgewijs naar het Middelburgse
Huis van Bewaring.
Op 10 juni 1944 eiste het Rijkscommissari
aat de gevangenen op. Zij waren nodig
voor belangrijke werkzaamheden in de
oorlogsindustrie. Kamp Souburg moest ont
ruimd worden en de gevangenen moesten
binnen tien dagen ter beschikking staan.
De ontruiming verliep chaotisch. In de
