Nieuwe uitgaven
'k heleze
Landschapsatlas van Walcheren
Gelukkig is de fout op een van de eerste
bladzijden van de Landschapsatlas van
Walcheren niet tekenend voor de rest van
dit grootse boek. Zeker in een atlas kan
men zich geen slordigheden als deze ver
oorloven: de watergang ligt op
de luchtfoto niet rechts, maar
links van de Pekelingseweg!
Veel is er al geschreven over
en afgebeeld van Walcheren
als de Tuin van Zeeland. Zelden
echter is dat in zo'n mooie
vorm bijeengebracht als in
deze atlas, een coproductie van
Bos Böttcher publiciteit en
Bosch Slabbers tuin- en
landschapsarchitecten. In ruim
400 pagina's krijgen zowel
lezer als kijker heel veel voor
geschoteld.
Na een wat moeizame inlei
ding, gevolgd door een moeilijk hoofdstuk
over het natuurlijke ontstaan van het eiland
door fysisch-geograaf Jan van Mourik, volgt
de korte bijdrage van Jan Zwemer getiteld
'Het middeleeuwse erfgoed'. Daarin gaat
het evenwel over de bewoningsgeschiede-
nis - en dat is toch wat anders. Waardevol
is het volgende intermezzo. Een kleurrijke
afbeelding over twintig opeenvolgende
bladzijden van het grootste deel van het in
Antwerpen gekoesterde 'Panorama van
Walcheren' (officieel 'Zelandiae Descrip-
tio'), een vogelvluchtkaart uit ongeveer
1550 door Antoon van den Wijngaerde.
Mét toelichting, maar eentje die sommige,
voor de hand liggende, vragen niet stelt.
Waarom bijvoorbeeld staat Middelburg op
deze gedetailleerde kaart weergegeven als
een exacte rechthoek? Jacob van Deven
ter maakt er op zijn - als betrouwbaar be
kend staande - kaart uit ongeveer dezelf
de tijd heel iets anders van! Landschapsar
chitect Jan Willem Bosch kleurt de periode
1650-1800 in. Daarbinnen vallen de jaren
In de Landschapsatlas wordt ook aandacht
besteed aan de maakbare natuur. Zo zijn op
enkele plaatsen op Walcheren de watergangen
verbreed met natuurvriendelijke oevers. De
Meliskerkse watergang gezien vanaf het brug
getje over de Hogelandseweg (tussen Biggeker-
ke en Krommenhoeke)in noordelijke richting
de verbrede watergang en naar het zuiden de
'traditionele' ivatergang. (foto's Leo Hollestelle)
waarin het eiland het hoogtepunt van zijn
bloei beleefde. Terecht is daarom veel
plaats ingeruimd voor (een aantal van) de
Walcherse buitenplaatsen. Die werden op
het toppunt van hun bloei vooral door de
kaartmakers Hattinga verbeeld. Hun verval
en ondergang daarentegen komen minder
duidelijk uit de verf.
