y\
Van de redactie
\>IM^
Eind september vorig jaar verscheen de
Landschapsatlas van Walcheren. Een bij
zondere uitgave van Bos Böttcher en
Bosch Slabbers, waarin verleden, heden
en toekomst van het Walcherse landschap
uitgebreid en ruim geïllustreerd worden
belicht. De redactie vroeg Aad de Klerk,
consulent regionale geschiedenis en land
schap, om deze uitgave te bespreken in
De Wete. Het eerste artikel in deze Wete
sluit goed aan bij de inhoud van die atlas.
Er vinden de laatste jaren grote verande
ringen plaats in het landschap van ons
heem. De aanleg van de nieuwe N57, die
gewoon doorgaat, heeft grote invloed op
het landschap. Al heel goed zichtbaar is
het tracé vanaf de A58 bij Nieuwland naar
het aquaduct onder het Kanaal door Wal
cheren. Dit tracé wordt dwars door het
voormalige Middelburgse havenkanaal
aangelegd. De sporen van een eeuwenoud
stuk Walchers landschap worden hiermee
nagenoeg uitgewist. Een deel van het oude
havenkanaal, de Westelijke Oude Haven-
dijk, zou volledig zijn opgegaan in het
golfterrein dat ten oosten van woonpark
Mortiere wordt aangelegd, maar daartegen
is protest gevoerd met als resultaat dat
niet de gehele oude dijk is omgevormd tot
een verhoging in het golfterrein.
Deze ontwikkelingen waren voor mij reden
om een artikel over de geschiedenis van
dit havenkanaal te schrijven. Het vormt een
belangrijk onderdeel van de geschiedenis
van Middelburg. Grote sommen geld zijn in
de eeuwen tot 1817 uitgegeven om de eco
nomische ontwikkeling van de stad veilig te
stellen. Maar het was een verloren strijd
tegen het natuurlijke verzandingsproces.
Dan is er het tweede deel van het door F.P.
Polderdijk op tachtigjarige leeftijd beschre
ven leven van de Nieuw- en Sint Joosland-
se landbouwer in de tweede helft van de
negentiende eeuw. Polderdijk beschrijft
hierin hoe hard de boeren en hun knech
ten moesten werken: van maandagmorgen
tot zaterdagavond. Vrije tijd werd ingevuld
met de zondagse kerkdienst, het spelen
van spelletjes en de kermis. Ook het eten
wordt uitgebreid belicht: "Den voeding bij
den boer was goed", schrijft Polderdijk en
dat sluit goed aan bij het Vadertje in De
Wete van april vorig jaar waarin Frans van
den Driest de eetgewoonten van de Wal
cherse boeren belicht.
De redactie werd vorig jaar gevraagd eens
aandacht te besteden aan de voormalige
pianofabriek van Antoine Mes in Middelburg.
We vonden Toon Franken bereid hierover
een artikel te schrijven. Franken verzamelt
al vele jaren gegevens over oude Middel
burgse bedrijven. Hij deed archiefonder
zoek en nam contact op met de nazaten
van deze vermaarde Middelburgse piano
fabrikant. In de afgelopen jaargangen van
De Wete zijn op deze manier al diverse
oude Middelburgse bedrijven belicht.
Frans van den Driest schreef een artikel
over hondenslagers op Walcheren. In de
periode vóór 1600 waren in de steden op
Walcheren mannen actief die belast waren
met het doden van loslopende honden. Dit
was voornamelijk uit hygiënisch oogpunt.
Die hondenslagers waren veelal mannen
met een wat duistere achtergrond.
Het laatste deel van De Wete is weer rijk
gevuld met reacties, vragen, verslagen en
mededelingen.
De redactie wenst u veel leesplezier, maar
ook kijkplezier, want deze eerste Wete van
het nieuwe jaar is ruim geïllustreerd.
Leo Hollestelle
