Adriaans zus Cornelia - werd er aan beide
zijden van de schuur een woonhuis
gebouwd. De schuur werd met een tussen-
schot in tweeën gedeeld. Er ontstonden
dus twee bedrijven onder één kap. De hof
stede werd hierdoor een bijzonder, mis
schien wel uniek object op Walcheren.
In 1939 besloten de compagnons Paau-
wenburg te verkopen. Waarschijnlijk
speelden de crisisjaren en de drei
ging van nazi-Duitsland daarbij een
rol. Met de nieuwe eigenaar werd
een pachtcontract gesloten. Voor
Aarnoutse en Francke veranderde
er niet veel. Zij bleven wonen en
werken op de boerderij.
De boerenschuur fungeerde in de
Tweede Wereldoorlog als tijdelijk
klaslokaal voor leerlingen van de
Vlissingse Prins Willemschool en de
Oranjeschool, omdat de laatste in
de binnenstad in februari 1942 was
gevorderd door de Duitsers en in
juni van dat jaar was getroffen door
een bom.
Aan de samenwerking tussen Aar
noutse en Francke kwam een einde
in oktober 1944. Om Walcheren te
bevrijden van de Duitse bezetter,
bombardeerden de geallieerden op
vier plaatsen de dijken en inundeer
den Walcheren. De familie Aarnout
se vluchtte voor het water, eerst
naar Sint Laurens, vervolgens naar
Koudekerke waar zij in Villa Albertina aan
de Vlissingseweg onderdak kregen, en
daarna naar de Vlissingse Singel. Na de
oorlog keerden ze terug naar Paauwen-
burg.
Veel huizen en boerderijen bezweken
tijdens de onderwaterzetting. Ook een deel
van hofstede Paauwenburg onderging dit
Brand
In 1931, in de periode dat Adriaan Jans-
zoon Aarnoutse de boerderij onder zijn
hoede had, stond de hofstede op een
kwaad moment in lichterlaaie. Al snel werd
duidelijk dat er brandstichting in het spel
was. De dader werd echter nooit gepakt en
het motief voor brandstichting werd even-
De dreef van boerderij Paauwenburg rond
1900. (Beeldcollectie Gemeentearchief Vlissin-
gen, nr. FA 1178)
min achterhaald. Het boerenbedrijf werd
herbouwd. Omdat Adriaan een samenwer
kingsverband aanging met zijn zwager
Jacob Francke - die getrouwd was met
