Van de redactie -hmr /G*V 3fll S Ja, u ziet het goed. Deze eerste Wete van het nieuwe jaar is in kleur. Hadden we voor het oktobernummer van vorig jaar nog het plan om acht pagina's in kleur te laten drukken met foto's ingestuurd door de le den - wat helaas niet doorging door te weinig inzendingen nu zijn alle pagina's in full colour gedrukt. Het bestuur van onze kring heeft laten berekenen wat de meer prijs is van het in kleur uitbrengen van ons tijdschrift. Het verschil in de kosten tussen zwart- en kleurendruk is de laatste jaren behoorlijk kleiner geworden. Daarom is be sloten deze jaargang als proef in kleur te laten verschijnen. Dat is een uitdaging voor de redactie en een genot voor de lezers. Het openingsartikel in deze Wete is ge schreven door bestuurslid Rob de Groot. Behalve in het Walcherse heem is hij ook geïnteresseerd in genealogie. Tijdens zijn werkzaamheden als suppoost in de her vormde kerk van Meliskerke stuitte hij op de namen van vroegere ambachtsheren. Hij startte een speurtocht naar de genealo gieën van de families van de eigenaren van de ambachtsheerlijkheid Melis- en Ma- riekerke. Drie jaar geleden publiceerde hij hierover uitgebreid. Voor De Wete schreef hij een verkorte versie waarin hij vertelt over het ontstaan van de ambachten op Walcheren en de rechten verbonden aan het bezit van een ambachtsheerlijkheid. Jules Braat verrast ons met een onder werp waarvoor hij onderzoek heeft gedaan bij het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis te Amsterdam. Bij dit insti tuut berust het archief van de in 1903 op gerichte Protestants-Christelijke Bond van Spoor- en Tramwegpersoneel en de plaat selijke afdelingen die daartoe behoorden. De afdeling Vlissingen-Middelburg, ook wel Walcheren genoemd, was een van die af delingen, opgericht te Oost-Souburg in 1916. Braat laat duidelijk zien dat deze af deling de werknemersbelangen bij NS en de Walcherse trammaatschappijeb behar tigde. De bijbel was een belangrijk uit gangspunt, maar in de loop van de tijd kwam er toch ook ruimte voor ontspannen de activiteiten zoals reisjes en filmavonden. Frans van den Driest schrijft over peul vruchten. Erwten en bonen hebben tot in de twintigste eeuw een belangrijke rol in de landbouw op Walcheren gespeeld. De opbrengsten waren op Walcheren meestal het hoogst, vanwege goed onderhoud van de akkers. Ook gaat Van den Driest in op het zogenoemde lezen van bonen en erw ten. Het was een stoffig werkje waaraan hij persoonlijk geen goede herinnering heeft. Jaco Simons onthult de geschiedenis van opnieuw een boerderij in Koudekerke, na melijk Westerwijk aan de Dishoekseweg. Het gebied tussen Vlissingen en Koudeker ke lijkt voor hem een bijna onuitputtelijke bron voor onderzoek. Ook deze boerderij begon als lusthof voor rijke en aanzienlijke families. In 'Vadertje' gaat Frans van den Driest in op een oud Walchers gezegde waarvan de herkomst teruggaat tot de oude gevange nis in Middelburg, het rasphuis. De gedeti neerden daar moesten hard werken, maar in de achttiende eeuw werd er ook rijkelijk wijn gedronken. Achter in deze Wete heeft de redactie een oproep geplaatst voor nieuwe bijdragen. De portefeuille is namelijk leeg. Wij willen deze jaargang nog drie mooie Wete's ma ken en daarbij hebben wij uw medewer king nodig. Leo Hollestelle

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2010 | | pagina 4