Het Oost-Indisch Huis
Kievit heeft op die noodlottige dag op vele
plekken meegeholpen met het bluswerk.
"Zo werden we opgeroepen om naar de
Lange Delft te gaan. Daar brandde alles.
Voor ons was het: blussen wat je blussen
kan. Maar waar moesten we in godsnaam
beginnen? Je stond in een hel. Het regen
van de stad betrokken waren, zijn er -
voor zover bekend - nog twee die het kun
nen navertellen: Wim Kievit en Wim Gast.
Het waren toen jonge jongens, haast kin
deren nog.
De toetreding van Wim Gast tot het korps
kon er maar net mee door: "Ik had als zes
tienjarige nog niet de leeftijd maar wel de
Brandweerlieden bezig met nablussen in de
binnenstad van Middelburg na het bombarde
ment. (Zeeuws Archief, Historisch-topografi-
sche atlas Middelburg, nr. HTAM-B-1873)
lengte." Reserve-brandwacht Wim Kievit
was zelfs een jaar jonger. Dat hij al zo
vroeg in het brandweerwezen terechtkwam
was niet zo vreemd. Het gezin Kievit woon
de in de Sint Jansstraat boven de brand
weerkazerne. Wims vader maakte net als
diens broer deel uit van de spuitgasten.
"De brandweer was onderdeel van ons
leven", vertelt Wim. "Je wist niet beter."
de vuurspetters. Wanneer de gordijnen in
de brand gaan en je bent thuis, dan trek je
die gordijnen van de muur af. Maar ner
gens waren mensen thuis, dus de vlam
men hadden vrij spel."
Kievit was ook bij de brand in het Oost-
Indisch Huis, ooit zetel van de Zeeuwse
kamer van de Verenigde Oostindische
Compagnie. Het complex, waarvan het
front deel uitmaakte van de straatwand van
de Rotterdamse Kaai en waarvan de ach
terzijde aan de Breestraat grensde, be
stond grotendeels uit pakhuizen. In de
volksmond stond het bekend als het Entre-
