volk van Westkapelle: "Indrukwekkende figuren die ze, van eigen realiteitszin uit en wil tot weerstaan van de bedreigingen, vol ledig begreep". Een van hen is oma Miene, eigenares van hotel De Valk in Westkapelle. In 1924 ko men de levens van beide vrouwen samen en sindsdien slaat Charley bijna geen zomer over. Voor Miene was Charley een venster op een andere, minder traditionele wereld. Charley moet in haar een soulmate hebben herkend: een hardwerkende vrouw die haar eigen weg gaat, zonder veel fran je, pragmatisch en ook: vooral geen princi pes! Ans Dingemanse vertelde een mooi ver haal. Ze verweeft haar eigen familiege schiedenis knap met gebeurtenissen van meer dan lokale betekenis. Domburg is sinds 1887 het zomerverblijf van dokter Mezger en wordt zo een mondaine bad plaats voor de rijken, en voor kunstenaars die er wat aan willen verdienen. In 1906 rijdt de eerste stoomtram op Walcheren naar Domburg. Vader Jan Toorop leert Charley er tekenen. Miene's eerste man werkt er bij de stoomtram en zelf verkoopt zij koffie en broodjes. In 1913 wordt café De Valk gekocht. In 1918, twee jaar nadat haar man aan tbc is overleden, hertrouwt Miene met de marinier Willem van Mill 'van achter de toren', die het café tot een een voudig hotel verbouwt. Charley brengt leven in de brouwerij. Ze rookt, draagt een broek, zwemt naakt in zee, wat haar (maar) één keer een beris ping van de veldwachter oplevert. Dorps genoten poseren voor een kleine vergoe ding en timmerman Van Rooijen levert (desnoods 's nachts) de spieramen voor haar schilderijen. Ze laat haar minnaars, vrienden en familie naar Westkapelle ko men. Zo leert de dichter Marsman West kapelle kennen. Arthur Lehning en Joris Ivens volgen. Als haar ouders zijn overle den, arriveert hun piano in De Valk. Later zal haar schoondochter, de fotografe Eva Besnyö, prachtige foto's maken van het vooroorlogse Westkapelle, foto's die sym bool staan voor de laatste gelukkige jaren van het dorp van voor de oorlog. Na de oorlog was Westkapelle verdwenen en daarmee ook het Westkapelle van Charley Toorop. De Valk was eraan ge gaan, alleen de sleutel was er nog. Foto's en schilderijen gingen verloren. Charley Toorop werkt door in een schuur in de Kloosterstraat waar ze vooral nog stille vens schildert; de gevolgen van de atta ques beperken haar onderwerpkeuze. In Veere vindt ze nog iets terug van de sfeer van het vooroorlogse Walcheren. Ze heeft overwogen zich daar te vestigen maar het is er niet van gekomen. Op 5 november 1955 overlijdt ze, 64 jaar oud. Miene volgt zes jaar later op 78-jarige leeftijd. De lezing van Ans Dingemanse zou niet compleet zijn zonder de beelden die ze na de pauze laat zien. We zien op de familie foto's die in en rond De Valk zijn gemaakt, naast Miene en haar familie ook bekende buitenstaanders, zoals Viruly, burgemees ter van Westkapelle en vader van de schrijvende vlieger. Wim Kan en Corry Vonk hebben op aanraden van Charley in De Valk gelogeerd. Ans Dingemanse heeft zich in het werk van Charley Toorop verdiept, ze gaat in op de symboliek in de schilderijen. Aan den Toog is voor Zeeuwen wel het bekendste werk, het is sinds 1976 eigendom van het Zeeuws Museum. Vijf Zeeuwse boeren uit 1930 werd gemaakt voor de tentoonstel ling Socialistische kunst heden in het Ste-

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2010 | | pagina 47