Schampsteen
Speurtocht naar de oudste grafsteen van Westkapelle
25
Velen van u zullen zich de oude grafsteen,
die tot het begin van deze eeuw het begin
van de Zuidstraat in Westkapelle markeer
de, nog wel herinneren. Wanneer ik als
kind mijn oma in Westkapelle ging bezoe
ken, vroeg ik meermalen aan mijn vader
wie daar begraven lag. Mijn vader
antwoordde dat dit het graf was van
de hond die ooit een gat in de dijk
had gedicht. De schoolmeester had
dat vroeger verteld. Meer wist hij
ook niet. Maar ik was nooit tevre
den. Ik keek naar de vreemde letter
tekens op de steen en ik wilde we
ten wat er stond. Niemand kon me
dat vertellen. Het verhaaltje van de
hond was al oud, de Honte of Wes-
terschelde zou ernaar zijn ver
noemd. Walt Disney had er zelfs
een tekenfilm naar gemaakt, met de
hond Pluto in de hoofdrol. Het ver
haal was dus tot in Amerika bekend! Hoe
dan ook, ik werd niet veel wijzer van deze
uitleg en ik dacht: "Ooit zal ik weten wat er
staat!" Als elfjarig meisje zat ik soms op
mijn knieën eeuwenoude grafzerken in de
Sint Jacobskerk in mijn woonplaats Vlissin-
gen te bestuderen en soms, als ze nog
enigszins leesbaar waren, lukte het me om
de teksten te ontcijferen. Maar die graf
steen in Westkapelle was veel te moeilijk.
Bovendien stak hij maar voor de helft bo
ven de aarde uit, de andere helft zat onder
de grond. Onbegonnen werk dus.
Toch bleef de steen me intrigeren. Vele ja
ren later, toen mijn vader al was overleden,
bracht ik weer eens een bezoek aan West
kapelle. Maar de oude grafsteen was ver
dwenen. Wat jammer! Er is nog maar zo
weinig over van het oude Westkapelle.
Polderhuis
Er was wel een nieuw museum: dijk- en
oorlogsmuseum Het Polderhuis. Ik besloot
het te bezoeken. Daar wachtte me een
verrassing. Ik vroeg aan de jongeman aan
de balie: "Weet u misschien wat ze gedaan
De grafsteen aan de Zuidstraat te Westkapelle,
op z'n kop in de grond. (coll. J.K. Gabriëlse)
hebben met die oude grafsteen die altijd
aan het begin van de Zuidstraat stond?"
Hij glimlachte en zei: "Jawel mevrouw, die
ligt hierboven, in het museum en als u een
kaartje koopt, kunt u 'm bezichtigen." Ge
lukkig! Natuurlijk heb ik een kaartje ge
kocht en wat ik te zien kreeg was meer
dan ik had verwacht. Ik wist inmiddels
meer dan toen. Voor me lag een voorrefor-
matorische grafsteen met een kenmerkend
gotisch randschrift en met in het midden
veld een schild met een huismerk. In de
hoeken zag ik zinnebeelden van evangelis
ten in vierpas gevat. Nog maar twee van
de vier, omdat de hele bovenkant van de
zerk ontbrak. Een breuklijn liep dwars door