Schampsteen Speurtocht naar de oudste grafsteen van Westkapelle 25 Velen van u zullen zich de oude grafsteen, die tot het begin van deze eeuw het begin van de Zuidstraat in Westkapelle markeer de, nog wel herinneren. Wanneer ik als kind mijn oma in Westkapelle ging bezoe ken, vroeg ik meermalen aan mijn vader wie daar begraven lag. Mijn vader antwoordde dat dit het graf was van de hond die ooit een gat in de dijk had gedicht. De schoolmeester had dat vroeger verteld. Meer wist hij ook niet. Maar ik was nooit tevre den. Ik keek naar de vreemde letter tekens op de steen en ik wilde we ten wat er stond. Niemand kon me dat vertellen. Het verhaaltje van de hond was al oud, de Honte of Wes- terschelde zou ernaar zijn ver noemd. Walt Disney had er zelfs een tekenfilm naar gemaakt, met de hond Pluto in de hoofdrol. Het ver haal was dus tot in Amerika bekend! Hoe dan ook, ik werd niet veel wijzer van deze uitleg en ik dacht: "Ooit zal ik weten wat er staat!" Als elfjarig meisje zat ik soms op mijn knieën eeuwenoude grafzerken in de Sint Jacobskerk in mijn woonplaats Vlissin- gen te bestuderen en soms, als ze nog enigszins leesbaar waren, lukte het me om de teksten te ontcijferen. Maar die graf steen in Westkapelle was veel te moeilijk. Bovendien stak hij maar voor de helft bo ven de aarde uit, de andere helft zat onder de grond. Onbegonnen werk dus. Toch bleef de steen me intrigeren. Vele ja ren later, toen mijn vader al was overleden, bracht ik weer eens een bezoek aan West kapelle. Maar de oude grafsteen was ver dwenen. Wat jammer! Er is nog maar zo weinig over van het oude Westkapelle. Polderhuis Er was wel een nieuw museum: dijk- en oorlogsmuseum Het Polderhuis. Ik besloot het te bezoeken. Daar wachtte me een verrassing. Ik vroeg aan de jongeman aan de balie: "Weet u misschien wat ze gedaan De grafsteen aan de Zuidstraat te Westkapelle, op z'n kop in de grond. (coll. J.K. Gabriëlse) hebben met die oude grafsteen die altijd aan het begin van de Zuidstraat stond?" Hij glimlachte en zei: "Jawel mevrouw, die ligt hierboven, in het museum en als u een kaartje koopt, kunt u 'm bezichtigen." Ge lukkig! Natuurlijk heb ik een kaartje ge kocht en wat ik te zien kreeg was meer dan ik had verwacht. Ik wist inmiddels meer dan toen. Voor me lag een voorrefor- matorische grafsteen met een kenmerkend gotisch randschrift en met in het midden veld een schild met een huismerk. In de hoeken zag ik zinnebeelden van evangelis ten in vierpas gevat. Nog maar twee van de vier, omdat de hele bovenkant van de zerk ontbrak. Een breuklijn liep dwars door

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2010 | | pagina 27