genetten die bij regen ingerold konden worden omdat ze anders te zwaar werden. Het manschappenverblijf was ingericht voor zes militairen, die elk een kruk en een halve kast hadden en samen een tafel deelden. Eigenlijk was de bunker ontwor pen voor twintig manschappen die elk de beschikking hadden over twee vierkante meter. Ze sliepen in stapelbedden, twee maal driehoog, die niet langer waren dan 1,95 meter. Grote, sterke mannen werden sowieso niet naar de westkust gestuurd en een van onze mede-excursiegangers her innerde zich nog dat er vroeger gesproken werd van de 'maaglijdersbrigade'. Militairen met zwakke magen werden naar Zeeland gestuurd omdat het brood hier goed te ver teren was. Het is opmerkelijk dat er zoveel bewaard is gebleven. Veel communicatiemiddelen, maar ook veel persoonlijke uitrustingsstuk ken waaronder gasmaskers en wapens zijn er te zien. Wie hier thuis nog wat van heeft liggen, mag het geheel gratis en boe- tevrij bij de stichting inleveren. Leo Faase Middelburg voor en na 17 mei 1940 Na afloop van de ledenvergadering van de Heemkundige Kring op 28 april hield Hans Vader een lezing over het bombardement van Middelburg, ook wel 'het vergeten bombardement' genoemd. De zaal was goed vol, wellicht omdat het ging over een heel bijzondere periode die veel ouderen onder ons zich nog goed kunnen herinne ren. Er werd bovendien genoeg beeldma teriaal vertoond om die herinneringen weer tot leven te laten komen. Voor de pauze vertelde Hans Vader kort over de ontstaansgeschiedenis van Mid delburg. De plaats ontstond zo rond het jaar 900 op een kruispunt van drie kreek ruggen, een uitstekende plek om een ring- walburcht aan te leggen. De burcht moest bescherming tegen de Noormannen bie den. De stad werd al snel een twistpunt tussen de graven van Holland en Vlaande ren. Middelburg lag op de binnenvaartroute tussen beide gewesten. De welvaart nam er sterk toe. In de eerste plaats door de komst van de Vlaamse witheren in het be gin van de twaalfde eeuw, die door de bouw van de abdij een geestelijk en be stuurlijk centrum van formaat creëerden. In de tweede plaats profiteerde Middelburg van de economische kracht van Antwer pen en bood de oostelijke 'holle rug' van Walcheren een uitstekende ankerplaats. Niet voor niets noemde de Italiaanse koop man Guicciardini de Walcherse rede de navel van de wereld. In 1535 kwam er met een nieuw kanaal een door fort Ramme- kens beschermde nieuwe verbinding met zee en namen de havenactiviteiten van Middelburg verder toe. De Opstand, die op Zeeuws water werd uitgevochten, zorgde voor een tijdelijke inzinking, maar de ze ventiende eeuw was ook voor Zeeland een gouden eeuw. De Spanjaarden wisten de calvinisten met succes uit de Zuidelijke Nederlanden te verdrijven, Antwerpen was gegijzeld door de forten bij Liefkenshoek en Lillo en van de kapitaalvlucht die er het gevolg van was, werd goed geprofiteerd. En hoewel het even duurde voor Middel burg de Opstand steunde, bleek de oorlog met Spanje de stad (onder meer door de kaapvaart) geen windeieren te leggen. Na 1648 was de groei eruit. In de achttien de eeuw investeerden de Middelburgers liever in de gevels van hun woningen dan in risicovolle projecten. Door de Franse be-

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2010 | | pagina 56