genetten die bij regen ingerold konden
worden omdat ze anders te zwaar werden.
Het manschappenverblijf was ingericht
voor zes militairen, die elk een kruk en een
halve kast hadden en samen een tafel
deelden. Eigenlijk was de bunker ontwor
pen voor twintig manschappen die elk de
beschikking hadden over twee vierkante
meter. Ze sliepen in stapelbedden, twee
maal driehoog, die niet langer waren dan
1,95 meter. Grote, sterke mannen werden
sowieso niet naar de westkust gestuurd en
een van onze mede-excursiegangers her
innerde zich nog dat er vroeger gesproken
werd van de 'maaglijdersbrigade'. Militairen
met zwakke magen werden naar Zeeland
gestuurd omdat het brood hier goed te ver
teren was.
Het is opmerkelijk dat er zoveel bewaard is
gebleven. Veel communicatiemiddelen,
maar ook veel persoonlijke uitrustingsstuk
ken waaronder gasmaskers en wapens
zijn er te zien. Wie hier thuis nog wat van
heeft liggen, mag het geheel gratis en boe-
tevrij bij de stichting inleveren.
Leo Faase
Middelburg voor en na 17 mei 1940
Na afloop van de ledenvergadering van de
Heemkundige Kring op 28 april hield Hans
Vader een lezing over het bombardement
van Middelburg, ook wel 'het vergeten
bombardement' genoemd. De zaal was
goed vol, wellicht omdat het ging over een
heel bijzondere periode die veel ouderen
onder ons zich nog goed kunnen herinne
ren. Er werd bovendien genoeg beeldma
teriaal vertoond om die herinneringen weer
tot leven te laten komen.
Voor de pauze vertelde Hans Vader kort
over de ontstaansgeschiedenis van Mid
delburg. De plaats ontstond zo rond het
jaar 900 op een kruispunt van drie kreek
ruggen, een uitstekende plek om een ring-
walburcht aan te leggen. De burcht moest
bescherming tegen de Noormannen bie
den. De stad werd al snel een twistpunt
tussen de graven van Holland en Vlaande
ren. Middelburg lag op de binnenvaartroute
tussen beide gewesten. De welvaart nam
er sterk toe. In de eerste plaats door de
komst van de Vlaamse witheren in het be
gin van de twaalfde eeuw, die door de
bouw van de abdij een geestelijk en be
stuurlijk centrum van formaat creëerden. In
de tweede plaats profiteerde Middelburg
van de economische kracht van Antwer
pen en bood de oostelijke 'holle rug' van
Walcheren een uitstekende ankerplaats.
Niet voor niets noemde de Italiaanse koop
man Guicciardini de Walcherse rede de
navel van de wereld. In 1535 kwam er met
een nieuw kanaal een door fort Ramme-
kens beschermde nieuwe verbinding met
zee en namen de havenactiviteiten van
Middelburg verder toe. De Opstand, die op
Zeeuws water werd uitgevochten, zorgde
voor een tijdelijke inzinking, maar de ze
ventiende eeuw was ook voor Zeeland een
gouden eeuw. De Spanjaarden wisten de
calvinisten met succes uit de Zuidelijke
Nederlanden te verdrijven, Antwerpen was
gegijzeld door de forten bij Liefkenshoek
en Lillo en van de kapitaalvlucht die er het
gevolg van was, werd goed geprofiteerd.
En hoewel het even duurde voor Middel
burg de Opstand steunde, bleek de oorlog
met Spanje de stad (onder meer door de
kaapvaart) geen windeieren te leggen.
Na 1648 was de groei eruit. In de achttien
de eeuw investeerden de Middelburgers
liever in de gevels van hun woningen dan
in risicovolle projecten. Door de Franse be-