ping. Al heel snel worden tijdsbesteding en inkomsten van het nevenbedrijf dan be langrijker dan die van het agrarische be drijf. Op Walcheren is de kampeertak bij de boerderij de allerbelangrijkste geworden. Bij bijna tweehonderd boerenbedrijven va rieert deze nevenactiviteit van 'een aardige bijverdienste' tot 'de kurk waarop het be drijf draait'. Dit parttime boeren is veel belangrijker ge worden dan vijftien jaar geleden werd voorzien. Puur landbouweconomisch ge zien is het een oneerlijke vorm van concur rentie. De kostprijs van het landbouwpro duct, graan, aardappel, vlees, melk, wordt kunstmatig laag gehouden. Het zal hele maal van de politiek afhangen hoe dat zich verder gaat ontwikkelen. Als bijvoorbeeld op termijn een deel van de ondernemers kiest voor het nevenbedrijf en de land bouwtak wil afstoten, wordt dat dan plano logisch toegestaan? Zal de gemeente Vee- re de koppeling agrarisch bedrijf en mini- camping kunnen handhaven? Tuin van Zeeland Cees Bierens noemt Walcheren in 1998 de Tuin van Zeeland en hoopt dat ook in 2010 nog te kunnen zeggen. Blijkbaar was een aantal mensen daar niet gerust op, want in 2001 werd de Stichting Tuin van Zeeland opgericht. Los van het feit of deze stichting een grote bijdrage heeft geleverd aan het mooimaken van 'onze tuin', is de ontwikke ling wel doorgegaan. De tweede ruilverka veling van dit eiland heeft in landbouwkun dig opzicht wel enkele voordelen opgele verd, maar ook het hele Walcherse land schap heeft ervan geprofiteerd. Er is bos aangelegd en natte natuur en er zijn fiets paden bij gekomen. De recreatiesector is uitgebreid en zowel bij de grote als bij de kleine campings heeft dat geleid tot het massaal inplanten van bomen en struiken. Bovendien zijn enkele oude elementen als heggen, drinkputten en tuinen in ere her steld. Het grote punt blijft natuurlijk: wat is mooi? Een toerist ziet de afwisseling, de open heid, de veelkleurigheid, de prachtige luch ten en de schitterende kust. Een stedeling geniet ook van de openheid, van alle bo men en struiken, van de landerijen, de bloemenranden en van een landschap dat liefst niet al te netjes aangeharkt is. Een boer houdt meestal van diepgroene weilan den met vee erin en een afwisseling van mooie gewassen met niet te veel onkruid. Walcheren is voor mij nog steeds de Tuin van Zeeland, heel afwisselend en mooi. Functioneel mooi heeft de neiging mooi te blijven, omdat het bijgehouden wordt. De landbouwgrond, de watergangen, de na tuurvriendelijke oevers, de beplanting rondom boerenerven en grote campings, de dijken, de duinen... Over al het mooie dat wij er samen op na houden 'alleen omdat we het mooi vinden', daarover beslist de politiek en maken we nogal eens ruzie, omdat je het samen nooit eens wordt over wat mooi is. Boven dien kost goed onderhoud daarvan een vermogen en dat hebben we er vaak niet voor over. Geef de landbouw, die ook de grondlegger was van die Tuin van Zeeland van vóór de inundatie, ook nu voldoende ruimte en middelen om dit eiland mooi te houden. J. Kodde Azn. 1. WTO, World Trade Organisation, Wereld handelsorganisatie.

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2010 | | pagina 23