Activiteiten
fa\
versterkte hoeve of kleine burcht, en Blom
liet ons afbeeldingen zien van dergelijke
burchten. Dat Gapinge zelfs twee vliedber
gen heeft wisten we, maar de tweede heb
ben we die avond niet gezien. Daar was
geen tijd meer voor omdat het gezelschap
rustig de tijd nam alles goed te bekijken.
Vlak bij die eerste vliedberg ligt een mooie,
intieme begraafplaats waar we ook een
kijkje hebben genomen. Zo'n begraafplaats
waar je van zegt: "Haast heb ik niet, maar
als het dan toch moet, wil ik hier wel lig
gen..." Er liggen illustere Walcherse be
stuurders begraven, onder wie het echt
paar De Casembroot. Velen bleken
respectvolle herinneringen te hebben aan
die commissaris van de koningin en zijn
echtgenote.
Terugwandelend kwamen we terecht bij de
Schotsehoek waar zich een levendig debat
ontwikkelde over de oorsprong van die
naam. Met Schotten heeft die niets te ma
ken, maar met wat dan wel? Peter Blom
wist: van Schutte of Schuttewei, voor vee.
Maar een inwoonster wist heel zeker dat
hij zich vergiste: de naam kwam van de
schutterij! We zijn er niet uitgekomen die
avond en Peter beloofde er nog eens op
terug te komen.*
Een soortgelijk debat ontspon zich aan de
Vriezenveenseweg waar Blom vertelde
over de gereformeerde kerk daar, tot 1958
als zodanig in gebruik, en na de Tweede
Wereldoorlog gerestaureerd met hulp
van... Ja, van wie? Van Vriezenveners als
hulp na de overstroming in 1944? Van ge
vangenen? Autochtone Gapingers gingen
in debat met de archivaris, die daar ele
gant op reageerde met de opmerking dat
aanvullingen van plaatselijke bronnen voor
een historicus altijd welkom zijn.
Na een korte blik op het voormalige ge
meentehuis werd een interessante avond
rond negen uur afgesloten.
M.M. Steenbeek
Noot van de redactie om de discussie te
voeden. In De Wete van oktober 2008 (37e
jrg., nr. 4) staat op pagina 43 en 44 een
kleine bijdrage over de Gapingse schiet
vereniging Prins Hendrik, die op de Gêês-
tesweie wedstrijden hield.
Graven op Walcheren
Ervaringen van een veldarcheoloog
Op woensdagavond 27 oktober 2010 ver
telt de op Walcheren geboren en getogen
Sentine Kodde over haar ervaringen met
archeologische opgravingen op Walcheren.
Zij is werkzaam als junior veldarcheoloog
bij ADC Archeoprojecten.
Archeologie spreekt tot de verbeelding.
Dat blijkt keer op keer, waar in Nederland
je ook graaft. Maar graven in je eigen
streek is toch altijd extra speciaal. Kodde
doet verschillende kanten van de archeolo
gie uit de doeken, aan de hand van enkele