Activiteiten fa\ versterkte hoeve of kleine burcht, en Blom liet ons afbeeldingen zien van dergelijke burchten. Dat Gapinge zelfs twee vliedber gen heeft wisten we, maar de tweede heb ben we die avond niet gezien. Daar was geen tijd meer voor omdat het gezelschap rustig de tijd nam alles goed te bekijken. Vlak bij die eerste vliedberg ligt een mooie, intieme begraafplaats waar we ook een kijkje hebben genomen. Zo'n begraafplaats waar je van zegt: "Haast heb ik niet, maar als het dan toch moet, wil ik hier wel lig gen..." Er liggen illustere Walcherse be stuurders begraven, onder wie het echt paar De Casembroot. Velen bleken respectvolle herinneringen te hebben aan die commissaris van de koningin en zijn echtgenote. Terugwandelend kwamen we terecht bij de Schotsehoek waar zich een levendig debat ontwikkelde over de oorsprong van die naam. Met Schotten heeft die niets te ma ken, maar met wat dan wel? Peter Blom wist: van Schutte of Schuttewei, voor vee. Maar een inwoonster wist heel zeker dat hij zich vergiste: de naam kwam van de schutterij! We zijn er niet uitgekomen die avond en Peter beloofde er nog eens op terug te komen.* Een soortgelijk debat ontspon zich aan de Vriezenveenseweg waar Blom vertelde over de gereformeerde kerk daar, tot 1958 als zodanig in gebruik, en na de Tweede Wereldoorlog gerestaureerd met hulp van... Ja, van wie? Van Vriezenveners als hulp na de overstroming in 1944? Van ge vangenen? Autochtone Gapingers gingen in debat met de archivaris, die daar ele gant op reageerde met de opmerking dat aanvullingen van plaatselijke bronnen voor een historicus altijd welkom zijn. Na een korte blik op het voormalige ge meentehuis werd een interessante avond rond negen uur afgesloten. M.M. Steenbeek Noot van de redactie om de discussie te voeden. In De Wete van oktober 2008 (37e jrg., nr. 4) staat op pagina 43 en 44 een kleine bijdrage over de Gapingse schiet vereniging Prins Hendrik, die op de Gêês- tesweie wedstrijden hield. Graven op Walcheren Ervaringen van een veldarcheoloog Op woensdagavond 27 oktober 2010 ver telt de op Walcheren geboren en getogen Sentine Kodde over haar ervaringen met archeologische opgravingen op Walcheren. Zij is werkzaam als junior veldarcheoloog bij ADC Archeoprojecten. Archeologie spreekt tot de verbeelding. Dat blijkt keer op keer, waar in Nederland je ook graaft. Maar graven in je eigen streek is toch altijd extra speciaal. Kodde doet verschillende kanten van de archeolo gie uit de doeken, aan de hand van enkele

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2010 | | pagina 61