7
de meeste ramen. De toren biedt plaats
aan een spiltrap en is voor het statige ef
fect doorgetrokken tot boven de dakgoot
en voorzien van een spits dak.
Buitenhuizen met een kasteelachtig uiter
lijk zoals het Huis te Meliskerke, gebouwd
voor rijke kooplieden en ambtenaren, wa
ren in de vroege zeventiende eeuw langs
een groot deel van de Noordzeekust te
vinden, van Vlaanderen tot de polders ten
noorden van Amsterdam. Meestal waren
buitenhuizen in deze tijd uiterst eenvoudig.
De rijke aankleding van dit soort tweede
woningen kwam pas later. Bijzonder aan
het Meliskerkse huis waren dus, hoe be
scheiden ook, de versieringen op de voor
gevel en de dakkapellen. Voor een land
huis van waarschijnlijk vóór 1608 was het
dus vrij deftig.
Tuin
De achttiende-eeuwse prenten laten dan
wel zien hoe het huis er uitzag, maar over
de tuinaanleg verschaffen ze zo goed als
geen informatie. Kaarten zijn eveneens
zeldzaam. Pas in 1641 verschijnt het huis
voor het eerst in beeld, op de kaart van
Walcheren door Christoffel Bernaerds. Het
is dan een belangrijk gebouw, dat wordt
aangeduid met het symbool dat ook wel
voor kastelen werd gebruikt. Aan de noord
oostzijde van het omgrachte huis ligt het
laantje dat het met de openbare weg ver
bindt. Ten zuiden van het huiseiland ligt
een boomgaard of stukje bos. Van een ver
dere tuinaanleg of bijgebouwen blijkt niets
uit de kaart.
De volgende kaart die gegevens verschaft
over de inrichting van het terrein, is die van
Walcheren door de gebroeders Hattinga
uit 1750, gemaakt ruim een eeuw na die
van Bernaerds. Hierop is, naast de al ge
noemde grote oprijlaan vanaf het dorp,
een lanenstelsel te zien dat bestaat uit
stervormig uitwaaierende lanen ten oosten
en ten westen van het huis. Ook ziet men
enkele bosvakken. Erg indrukwekkend was
het dus nog steeds niet. De oprijlaan is wel
beduidend groter dan bijna een eeuw eer
der. De geschulpte hoeken van de gracht
Het ambacht Meliskerke op de blokkenkaart
van Bernaerds, ca. 1641. (Zeeuws Archief,
Atlas Hattinga, nr. 12)
rond het huis op de kaart zijn waarschijnlijk
fantasie, want op het kadastraal minuutplan
uit het begin van de negentiende eeuw is
er geen spoor van te bekennen.
Op deze kaart zijn buiten de gracht twee
gebouwen verschenen die er een eeuw
eerder nog niet lagen. Mogelijk bevond het
boerenbedrijf zich dus inderdaad op het
eiland, naast het herenhuis.
