52 Met een fluisterstille rondvaartboot door de grachten van Dordrecht, (foto Ida Dooren- weerd) 'Walchenaren'- elk onder leiding van een stadsgids - door de straten van Thuredrith. Dordrecht is vernoemd naar het riviertje de Thure, waaraan het al in de vroege mid deleeuwen zijn welvaart te danken heeft. In de bus was ons al een stadsplattegrond en informatie over Dordrecht uitgereikt, dus toen we de stad introkken waren we die hij berekende en zo zijn geweten weer op orde trachtte te brengen. Even verder bekeken we Het oude Napoli- taanse paard, een pand dat uitkijkt op zijn vorige standplaats aan de overkant van de straat. We liepen door naar de kloostertuin en kwamen bij 't Hof. Hier kwamen in 1572 twaalf Hollandse steden (de Unie van Dor drecht) in het geheim bijeen om het verzet tegen Spanje te bundelen. Dit wordt gezien als het begin van de Nederlandse staat. Een van de gebouwen achter 't Hof is in middels twee meter verzakt. We wandelden verder door de Voorstraat, langs de Wijnhaven en kwamen via de in drukwekkende Groothoofdspoort uit op de Merwedekade. Daar genoten we van het adembenemende uitzicht op de rivieren. Terug in de stad begaven we ons in de richting van de Grote Kerk. We werden be hendig voorbij de Grote Markt geleid. Toen we daar later toch langsliepen - op weg goed voorbereid. Onze gids was een goed gemutste ex-Groninger. Hij liet ons zien hoe het oude Dordrecht stukje bij beetje was opgebouwd en hij loodste ons langs de belangrijkste monumenten. We waren te gast in de regentenkamer van het intieme en rustige Arend Maar- tenszhof (1625), gesticht door een wat al te geldzuchtige bankier (wat is nieuw!) die rijk was geworden van de woekerrentes

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2011 | | pagina 56