meiaar. Hij liet na zijn dood in 1922 zijn
huis met al zijn verzamelingen na aan de
vereniging Oud-Dordrecht, die het in 1925
voor het publiek openstelde. Een uur bleek
te weinig om dit huis met zijn typisch
negentiende-eeuwse interieurs en bonte
verzamelingen goed te bekijken. Ook hier
werd door het museum een mooi boekje
aan de bezoekers uitgereikt. Fotograferen
was er verboden. Om 17.00 uur moesten
we helaas het gebouw verlaten.
Na Van Gijn hadden we nog een uurtje om
op eigen houtje de stad te bekijken. Al in
de fluisterboot moest zo nu en dan de pa
raplu opgestoken worden, maar nu werkte
het weer niet langer mee. Gelukkig zijn er
in het hart van Dordrecht voldoende hore
cagelegenheden waar je droog zit en van
af 18.00 uur werden we in Miró, een tapas-
restaurant, verwacht. Of het nu om echte
Spaanse tapas ging? We zullen dat zelf
nog weieens in Spanje uit gaan zoeken.
Ik heb er in ieder geval heerlijk gegeten.
Leo Faase
Via de site van de HKW, www.hkwalche-
ren.nl, kunt u een fotoreportage van de
dag bekijken.
Veldarcheologie op Walcheren
Archeologie spreekt tot de verbeelding.
Dat ondervindt Sentine Kodde keer op
keer. En dat vindt ook de activiteitencom
missie van de Heemkundige Kring Walche
ren. Daarom was Sentine Kodde uitgeno
digd om daarover op woensdagavond 27
oktober 2010 een lezing te houden.
Sentine is op Walcheren geboren en geto
gen, en dat is mooi meegenomen. Ze stu
deerde archeologie (specialisatie 'het Ro
meinse rijk in Nederland') aan de Vrije Uni
versiteit van Amsterdam en werkt nu als
junior-veldarcheoloog bij ADC Archeopro-
jecten. Dat bedrijf heeft, ook recent, ver
schillende opgravingen op Walcheren ge
daan. Voor Sentine en zeker ook voor ons
een interessante combinatie. De belang
stelling voor haar lezing over haar ervarin
gen met opgravingen op Walcheren was
dan ook groot. Zo'n tachtig mensen be
volkten de aula van de Zeeuwse biblio
theek.
De lezing bestond uit twee gedeelten. In
het eerste deel ging Sentine Kodde in op
de achtergronden en de meer algemene
aspecten van het veldwerk. Daarna be
sprak ze de opgravingen op Walcheren
aan de hand van drie verschillende voor
beelden, namelijk het terrein van de Berg-
huijskazerne (het 'zwembad') in Middel
burg (2003), de opgravingen aan de Clasi-
nastraat in Arnemuiden (2008/'9) en die bij
de rondweg N57 bij Serooskerke (2008).
Archeologisch onderzoek appelleert aan
ons historisch geweten. In 1992 heeft de
Europese Unie het Verdrag van Valetta
(Malta) goedgekeurd. Sindsdien is archeo
logisch onderzoek ingebed in de ruimtelij
ke ordening. Het komt erop neer dat als je
de grond verstoort, je de plicht hebt om na
te gaan wat je kapotmaakt of laat verdwij
nen. Bouwondernemers zijn daar niet altijd
blij mee, maar sommigen hebben intussen
van de nood een deugd gemaakt, bijvoor
beeld door restanten van opgravingen in
nieuwbouwprojecten te integreren.
Nederland zou Nederland niet zijn als er
geen protocollen zouden zijn ontwikkeld
waaraan men zich (idealiter) moet houden.
Dus is in de Wet op de Archeologische
Monumentenzorg de zogenoemde AMZ-
cyclus opgenomen. Dat wil zeggen dat
