Polder herboren Drama en romantiek rond de herdijking van de Calandpolder vier artikelen over bijzondere documenten die zij was tegengekomen tijdens haar on derzoek in het archief van de weeskamer van de Landvierschaar van Veere. In deze Wete belicht zij wederom een stuk uit dit archief. Bijzonder is dat er in het document is geknipt. Hoe zou dat nu komen? In 'Vadertje' besteedt Frans van den Driest aandacht aan het Walcherse trekpaard. Paarden waren onmisbaar bij de bedrijfs voering van de Walcherse boeren. Ze zijn tot na de oorlog ingezet. Er zijn op Walche ren zelfs (op bescheiden schaal) paarden gefokt en in Middelburg was er jaarlijks een paardenmarkt op het Molenwater. Het laatste deel van De Wete is zoals altijd gevuld met de vaste rubrieken. We hebben weer interessante reacties van lezers ont vangen en u kunt ook weer lezenswaardi ge verslagen lezen van activiteiten die de HKW heeft georganiseerd. De vereniging is na veertig jaar nog steeds springlevend. Houden zo! Leo Hollestelle 'Immaterieel erfgoed' is niet alleen voor 2011maar ook voor 2012 het thema. Meer informatie op de website www.jaar- vanhetimmaterieelerfgoed.nl. Een eeuw lang vochten bewoners van de polders op het Oranjeplaatje - in het Sloe tussen Walcheren en Zuid-Beveland - tegen het water. Keer op keer won de zee, totdat 55 jaar geleden de Zeeuwse boer Ko van 't Westeinde besloot eigenhandig de overspoelde resten in te polderen. Maar dat mocht niet, want sinds 1904 was het recht op indijking voorbehouden aan het rijk. Zijn actie leidde tot een juridische strijd maar uiteindelijk tot een op de zee her wonnen eiland, tot zaaien én oogsten en tot romantiek: twee nieuwe boerderijen voor twee kersverse echtparen! Grond voor het grijpen Boer Ko van 't Westeinde was begin jaren vijftig van de vorige eeuw naarstig op zoek naar landbouwgrond. Zijn gezin telde drie volwassen zonen en slechts een van hen kon de familieboerderij De Schelpkreek onder Nieuwdorp op Zuid-Beveland over nemen. Hij schreef zich daarom, helaas zonder succes, in voor nieuw land in de Noordoostpolder. De uitgifte van grond was daar in 1947 begonnen. Een andere voor de hand liggende moge lijkheid was emigratie, maar waarom... "als hier in Nederland de grond nog voor het grijpen ligt! Als de regering dan te laks is om voor land te zorgen, redeneerde ik, nou ja, dan maak ik het zelf," aldus Ko van 't Westeinde in het weekblad Revue in oktober 1955. Hij had dat jaar eigenhandig

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2011 | | pagina 7