uit boeken over aardrijkskunde, geschiede
nis, planten en dieren uitstekend op het
projectiescherm brengen. Voor die dagen
(1920) was dat nieuw. In het lokaal liet ik
donkere gordijnen voor de ramen aanbren
gen. Scherm en lichtbeelden betaalde ik
zelf; de schoolkas wilde ik er niet mee be
lasten, het was immers een proefneming.
De leerling vond het prettig, ik vond het
een uitstekend leermiddel, beter dan
schoolplaten."
"Gewoonlijk gebruikte ik acht a tien beel
den per les, leerde leerlingen het beeld te
begrijpen, bijzonderheden op te merken en
vaak ook naar de achtergronden te zoe
ken. Natuurlijk stelde zo'n les ook eisen
aan mezelf. Er was voorbereiding voor no
dig. Toen ik in 1926 naar Den Haag ging,
nam ik projector en beelden mee; er zat
een kapitaaltje in van een paar duizend
gulden. Hier heb ik de collectie nog aan
zienlijk uitgebreid, ook met eigen geld."
In Den Haag gaf Van Drunen les met licht
beelden in bijbelse geschiedenis. Hij no
digde ettelijke malen predikanten uit om
kennis te nemen van zijn methode. Er is
nooit iemand verschenen. Na bezoek aan
de schoolbioscoop vergeleek hij film en
stilstaande beelden. Hij vond dat de les
met het stilstaande beeld - in onderwijs
kundig opzicht - verreweg het beste was.
Een (oud-)leerlinge vertelt (1910)'1
"Er komt een nieuwe hoofdmeester.
Meneer Van Drunen! Alle leerlingen wor
den samengepropt in klas 2 en 3 en de
nieuwe meester spreekt ons allemaal toe.
Heel mooie woorden, maar 'k ben ze ver
geten. 't Was een geweldige belevenis. De
nieuwe meester was bovendien vriendelijk
en niet zo nors als de vorige; daar waren
we bang voor.
"In klas 1 hadden we juffrouw Roozen
(twee o's en één zl). Ze lachte nooit, 't Eer
ste vers dat ze ons leerde was psalm 100:
Juicht aarde, juicht... Maar waarom keek
ze dan zo somber? Helaas woonde ze ook
in de Bogardstraat - drie huizen van 't
onze - bij de dames Pienbroek, die ook zo
stijf waren. Juffrouw R. ging elke morgen,
precies 5 min. voor half 9 voorbij ons huis.
Moeder zei dan wel eens; 'Schiet op met
eten, daar gaat juffr. R. al voorbij.' Juffr. R.
liep altijd (nee: ze schreed) dezelfde weg
naar school: Balans af, Wagenaarstraat,
Bree, Molenwater rond. Later merkte ik dat
mijn broer en daarna mijn zus dezelfde
verzen in dezelfde volgorde leerden als ik
in mijn eerste-klas-tijd (1908/'9).
"In klas 2 (1909/'10) gaf juffrouw Bouwen-
se les. Die was toen jong en hups en kon
lachen. Ze trok de Kinderzorgmeisjes een
beetje voor, want ze kwam dikwijls in Kin-
derzorg. Als je te veel draaide of stout was,
kreeg je met een liniaal een paar tikken op
je vingers, 't Was toen nog wel gezellig in
klas 2, dikwijls een vrolijke boel.
"In klas 3 stond juffrouw Nouhuys voor de
klas. Wat een kat. Ze was in onze ogen
vals en gemeen. Als ze kwaad op je was,
moest je je handen samenvouwen en dan
sloeg ze met een liniaal op je kneukels, 't
vel er af soms. Ik haatte ze. Ze woonde in
de Spanjaardstraat bij Mw. Rijkse. Toch
ging ik altijd graag naar school. Voor 't
schooljaar om was, is ze verdwenen en
trouwde ze met een meneer Van Melle.
Men zei dat ze naar Zuid-Afrika ging. Of 't
waar was? Ik weet het niet. In haar plaats
kwam tijdelijk mevrouw Van Drunen. We
moesten mevrouw zeggen, wat we nogal
eens vergaten. Maar 't viel mee, we hoef
den niet zo bang te zijn, alles ging rustig
en gezellig.
