Herinneringen
van een
bovenmeester
J.K. van Drunen, hoofdonderwijzer te Middelburg 1910-1926
Walcheren werden ze later gebruikt bij ge
zelschapsspelletjes.
Jan Midavaine schreef een uitgebreid ver
volg op het artikel van Sarina Hendrikse in
de vorige Wete over een balk met tekst in
een pand aan de Markt te Veere. Het pand
mag dan tegenwoordig een winkel zijn met
prullaria voor toeristen, het was ooit een
kapittelhuis en het woonhuis van een smid.
Het laatste deel van deze Wete is uiteraard
gereserveerd voor de vaste rubrieken. He
laas liep het bij de voorbereidingen van
deze Wete niet helemaal naar wens en
daarom ontbreken de boekbespreking en
Vadertje. Die heeft u volgende keer van
ons te goed.
Veel leesplezier.
Leo Hollestelle
Honderd-en-een jaar geleden, in 1910,
werd Jan Karei van Drunen, op dat mo
ment hoofdonderwijzer in Nieuwkoop, be
noemd tot hoofd van de Hervormde
School aan het Molenwater in Middelburg.
Hij vervulde die functie daar zestien jaar,
tot 1926 toen hij vertrok om hoofd van een
school in Scheveningen te worden.
Later vertelde 'bovenmeester' Van Drunen
de herinneringen over zijn leven en werk
aan een nichtje. Zij heeft in 1978 ailes op
getekend. Het gaat over Van Drunens fami
lie, zijn jeugd in Friesland, over zijn carriè
re en belevenissen als schoolmeester en
verder over het dagelijks leven en de so
ciale omstandigheden.
Dit verhaal kwam onlangs min of meer toe
vallig boven water. Iemand uit de familie
kwam het weer tegen en stuurde het door,
met de vraag of er in Middelburg mis
schien belangstelling voor zou zijn.
De herinneringen van Van Drunen geven
een mooi tijdsbeeld. Het deel van zijn ver
haal dat over Middelburg gaat geeft de
mogelijkheid van een doorkijk op het 'ge
wone' leven in de stad in het eerste kwart
van de twintigste eeuw. Mevrouw Ineke
Vogel-Wessels Boer en de heren Piet
Smallegange en Leo van der Vliet hebben
hetgeen Van Drunen vertelde - wat hij zich
vooral herinnerde en hem interesseerde -
bewerkt tot drie artikelen met elk een ei
gen invalshoek: op de eerste plaats zijn
school, dan het instituut Kinderzorg waar
hij geregeld mee te maken had en ten slot
te hoe hij in Middelburg de Eerste Wereld
oorlog beleefde.
Omdat Van Drunens observaties zoals die
door zijn nichtje zijn opgetekend soms wat
fragmentarisch, wel erg anekdotisch en
sterk op persoonlijke opvattingen zijn ge
baseerd - het geschrift heeft niet voor
