u
1. Cor Heijkoop, 'Klein Venijn, Kleinkampfmit-
tel en de konvooivaart op Antwerpen 1944-
1945'Vlissingen 2009. 'Klein Venijn' is een
uitgave van ADZ Vlissingen.
gen geen idee waar ze was en viel dus ge
makkelijk in handen van de vijand. Zo
strandde een van de achttien Seehunde
die op nieuwjaarsdag 1945 uit IJmuiden
waren vertrokken, in de namiddag van de
volgende dag op het strand van Domburg
nabij de Hoge Hil omdat de twee inzitten
den waren verdwaald. De jonge Simon van
der Meule werd het slachtoffer van een
vuurgevecht bij hun arrestatie. Het horloge
van een van deze Duitsers is nu in het
Westkappelse Polderhuis te zien.
Na de oorlog belandden de meeste duik-
bootjes op de schroothoop. Hier en daar
bleven exemplaren gespaard voor oorlogs
musea, getuige de foto's van bijvoorbeeld
Overloon, het Imperial War Museum in
Londen en de foto van de Vlissingse Biber
die nu in Fort Rammekens bewaard wordt.
Particulieren hebben een aantal vaartuigen
in bezit; zij dienen als blikvanger voor een
bedrijf of als speeltuig voor kinderen. Veel
belangstelling was er overigens niet voor
dit oorlogserfgoed. De vier verschillende
typen duikbootjes die het Nederlandse Ma
rinemuseum in bezit had, zijn zonder veel
bezwaar afgestaan aan Duitsland en lig
gen nu na wat omzwervingen in de opslag
van het legermuseum in Ingolstadt.
Na de foto's kregen we nog een vrij unieke
film te zien, samengesteld uit Italiaanse,
Duitse en Amerikaanse opnamen van het
vestzakwapentuig. De film is nog maar en
kele jaren geleden vrijgegeven, een bewijs
dat de geallieerden erg omzichtig omsprin
gen met kennis over (zelfs verouderde)
wapentechnologie.
Voor de echte liefhebber bevat het boek
van Cor Heijkoop nog een schat aan gede
tailleerde informatie en mooi fotomateriaal
over de activiteiten van het K-verband in
de Scheldemond. Opvallend is wat mij be
treft dat de feitelijk toon fact finding) ver
afstaat van de naoorlogse Nederlandse re
miniscenties tegen de Duitse bezetter. Dat
is natuurlijk in overeenstemming met de
huidige verhoudingen. Maar het laat ook
zien dat oorlogstuig (en denk ook aan
onze Walcherse bunkers) onderdeel is
gaan uitmaken van ons cultureel (c.q. mili
tair) erfgoed, met andere woorden: we zijn
verantwoordelijk geworden voor het be
houd ervan. En dat geeft dan weer te den
ken over onze verantwoordelijkheid voor
het behoud van de restanten van het erf
goed dat wij in de afgelopen eeuwen (al
dan niet onder de vlag van VOC, WIC of
MCC) in den vreemde achterlieten.
Leo Faase
De duinen aan de noordrand
van Walcheren
Op woensdagavond 19 januari 2011 hield
Anton van Haperen uit Koudekerke een
goedbezochte lezing over de duinen en
vronen aan de noordrand van Walcheren.
Anton van Haperen is landschapsecoloog
en werkzaam bij Staatsbosbeheer. Hij is al
meer dan dertig jaar betrokken bij onder
zoek en beleid in het kustgebied van Zuid
west-Nederland en promoveerde nog niet
zo lang geleden op dit onderwerp aan de
Landbouwuniversiteit Wageningen.' Een
deskundige bij uitstek dus.
De lezing ging over een gebied dat we
waarschijnlijk allemaal goed kennen, maar
toch ging er, bezien door de geoefende
