- schoolbezoek was tot 14 jaar verplicht,
herhalingsonderwijs tot 16 jaar. Dit gold
ook voor de meisjes;
- in het huis aan de Herengracht mochten
acht meisjes en zes jongens (of omge
keerd) worden ondergebracht.
Het huis aan de Veersesingel
Het huis aan de Herengracht was in eerste
instantie voor een half jaar gehuurd. Het is
echter bijna een jaar in gebruik gebleven.
De aangekochte villa Zomerlust, gelegen
aan de Veersesingel 148, moest worden
verbouwd. Ook moest er nog een stuk bij
gebouwd worden. Het bestuur had archi
tect Baljeu te Middelburg gevraagd om een
ruwe schets te maken van de (ver)bouw-
plannen. Nadat de plannen goedgekeurd
waren in Den Haag, werd de bouw aanbe
steed. Aan de laagste inschrijver, J.P.
Pannij uit Krabbendijke (14.867 gulden),
werd de bouw gegund waarvoor de archi
tecten Baljeu en Huson de bestekken had
den gemaakt. Om deze plannen te kunnen
verwezenlijken was besloten een obligatie
lening van 15.000 gulden in aandelen van
respectievelijk 500, 250 en 100 gulden uit
te schrijven. Er werd een agent aangesteld
die heel Zeeland afreisde om de obligatie
voltekend te krijgen. Al snel bleek dat er -
ondanks een zeer zuinig beleid - een te
kort was van 11.000 gulden. Er zou ge
tracht worden dit geld bij de diaconieën te
lenen.
Op 6 maart 1907 kon het gebouw aan de
Veersesingel onder grote belangstelling -
volgens de notulen waren er 68 personen
aanwezig, onder wie enige dames - wor
den geopend. Velen voerden het woord en
ieder was vol lof over hetgeen het bestuur
van de vereniging tot stand had gebracht.
Deze inrichting was de eerste in Neder
land die gesticht was door de Hervormde
Kerk. Het gebouw bestond uit een oud en
een nieuw gedeelte en was omringd door
een tuin, gedeeltelijk moestuin met vrucht
bomen. Er was plaats voor 36 voogdijkin
deren en 16 kinderen die door de diaco
nieën aan Kinderzorg waren toevertrouwd.
Ook was in het gebouw de woning van de
directeur ondergebracht en de kamer voor
huishouding en bestuur. De slaapzalen wa
ren volgens het chambrettesysteem inge
richt, dat wil zeggen dat de bedden door
schotten van elkaar waren gescheiden,
leder kind had de beschikking over een
eigen wasstel en een kast voor zijn kleding
en persoonlijke bezittingen. Volgens het
verslag in de Middelburgsche Courant was
het houtwerk in het gehele gebouw licht
groen geschilderd en "maakte het geheel
een prettige indruk en draagt het geheel
het kenmerk dat er naar gestreefd is het
geheel zoo aangenaam en huiselijk moge
lijk te maken. Men krijgt hier volstrekt niet
het idee zich in een opvoedingsgesticht te
bevinden. Er is alle moeite gedaan om de
kinderen een vriendelijk tehuis te verschaf
fen." In de tuin bevond zich nog een zie
kenzaal met een jongens- en meisjesafde
ling, een badkamer en een slaapplaats
voor de verpleegster.
Met de vestiging van Kinderzorg aan de
Veersesingel ging een al lang bestaande
wens van de bewoners van de Singel in
vervulling, namelijk de aanleg van de duin
waterleiding aldaar.
Het huis aan de Veersesingel was ruim op
gezet. Bij de opening waren er 14 kinderen
terwijl er ruimte was voor 54. Desondanks
werd er in een bestuursvergadering in 1907
al over gesproken dat het huis spoedig te
klein zou zijn en er naar echt christelijke
gastgezinnen uitgezien moest worden. De
