Deze manier van produceren vereist ge
schikte grond en uiterst vakbekwame on
dernemers.
Ik verwacht dat de meeste hectares land
bouwgrond in 2025 zullen worden geëx
ploiteerd op multifunctionele landbouwbe
drijven. Dit zijn zeker niet altijd de kleinere
bedrijven en ook bij deze bedrijven zullen
er zijn die een voortrekkersrol vervullen.
De Tuin van Zeeland
Voor de Tweede Wereldoorlog werd Wal
cheren de Tuin van Zeeland genoemd. Er
is in de achter ons liggende 65 jaar op dit
eiland veel gebeurd. Velen noemen Wal
cheren nu opnieuw de Tuin van Zeeland. Ik
ben het daar van harte mee eens. Maar
noch de inrichting van het landschap noch
het onderhoud ervan gaat vanzelf,
leder waardeert het landschap op een an
dere manier. Een toerist ziet de afwisse
ling, de openheid, de veelkleurigheid, de
prachtige luchten en de schitterende kust.
Een stedeling geniet ook van de openheid,
van alle bomen en struiken, van de lande
rijen, de bloemenranden en van een land
schap dat liefst niet al te netjes aangeharkt
is. Een boer houdt meestal van diepgroene
weilanden met vee en een afwisseling van
mooie gewassen met niet te veel onkruid.
De laatste jaren is ook op Walcheren 'nieu
we natuur'gecreëerd: bos, natuurgraslan-
den, natuurvriendelijke oevers, bloemen
randen en heggenlandschap. Ook dat
draagt bij aan de variatie in het landschap.
Ik pleit ervoor de openheid van het Wal-
cherse landschap te behouden en steden
en dorpen niet verder uit te breiden, maar
door 'inbreiden' de ruimte binnen de be
bouwde kom beter te benutten.
In hoeverre overheden en marktpartijen er
brood in zien landbouwgrond op andere
wijze te exploiteren, moeten we afwachten.
Als ruimte wordt geboden voor parkachtige
woon- en recreatiemogelijkheden zoals
landhuizen, golfbanen en waterpartijen,
dan zal ook dat het uiterlijk van Walcheren
beïnvloeden. Door de huidige economi
sche situatie zal die ontwikkeling nog be
perkt zijn.
Hoe blijft het platteland het meest 'streek
eigen'? Door haar natuurlijke verzorger, de
boer, er een fatsoenlijk inkomen op te laten
verdienen. Dan moeten we niet het traditio
nele landschap willen vasthouden en vast
leggen. In een openluchtmuseum kan een
boer geen boterham verdienen. Kiezen we
met z'n allen wel voor zo'n museumachtig
landschap, dan zullen we daar samen veel
belastinggeld voor over moeten hebben!
De boer kan zorgen voor het onderhoud
van dat landschap, maar moet daar dan
wel voor beloond worden.
De Tuin van Zeeland anno 2025 zal er heel
anders uitzien dan de tuin die tachtig jaar
daarvoor door inundatie werd vernietigd.
Ze zal de resultante zijn van economische
activiteit, tijdgebonden inzichten over wat
mensen mooi vinden, gemeenschappelijk
enthousiasme, particuliere initiatieven en
politieke aandacht of onmacht.
De landbouw zal, als gebruiker en beheer
der van de meeste hectares grond, hierbij
ook in 2025 een onmisbare rol spelen.
Jo Kodde Azn