Vadertje
Pas jie mer op, da je 't 'uusje van je consensie nie verbrandt
schrijven meestal in opdracht van bestuur
ders, maar hun onderzoeksresultaten val
len over het algemeen tegen. Ze bijten zich
niet vast in hun onderwerpen. Wij wel,
maar wij zijn dan ook een beetje leip",
schertst Hans Sakkers. "We zijn gedreven,
gaan achter de informatie aan. Steun van
de overheid voor ons onderzoek zou dus
wel prettig zijn, want we steken veel geld
in onze publicaties."
Onderzoek
Tot slot wil ik weten welke plannen beide
heren voor de komende jaren hebben.
Hans Sakkers gaat met Ton Goossens
(een amateur-militair-historicus) mee naar
Parijs om onderzoek te doen naar het
bombardement op Middelburg op 17 mei
1940. Ze zijn het volstrekt niet eens met de
stellige conclusie die Peter Sijnke trekt in
het boek Het Vergeten Bombardement
(2010). Daarin beweert hij dat het bombar
dement op de stad het gevolg is van de
beschieting van de Duitse artillerie, opge
steld tussen 's-Heer Arendskerke en Lewe-
dorp. Hans Houterman valt hem bij: "Sijnke
trekt zijn conclusie zonder enig bewijs. Het
is aantoonbaar dat de Franse batterijen in
Breskens 's morgens in de richting van
Middelburg vuurden en dat op dat moment
in de stad granaten zijn ingeslagen."
Hans Sakkers is ook bezig met een onder
zoek naar standrechtelijke executies van
burgers en Duitse deserteurs vanaf de tijd
dat Zeeland frontgebied was, in november
1944. Op Walcheren zijn vijf mannen in de
duinen van Valkenisse geëxecuteerd. Hij
interviewt daarvoor ook nabestaanden.
Hans Houterman houdt zich niet meer zo
bezig met publiceren; zijn laatste publicatie
is van 2002. Hij houdt wel een website bij
over (Britse) officieren en besteedt daar
veel tijd aan.
Het geld van de prijs willen de winnaars
eventueel gebruiken voor een publicatie
die nog op de plank ligt, namelijk over de
kustbatterij Dishoek.
Beide heren zitten nog boordevol met
plannen, genoeg voor hun hele pensioen
en hun volgende leven...
Leo Hollestelle
Vanaf half oktober tot half april woonde
vroeger het boerengezin in de woonkamer.
De rest van het jaar leefde het gezin in de
bakkeet en sliep het in het woonhuis.
Tot omstreeks 1875 stond in de woonka
mer van de boerderij een grote, ver voor
uitspringende schoorsteen. Onder de
schoorsteen, ook wel schouw genoemd,
lag de stookplaats. Boven een haardvuur
werd het eten gekookt en de koffie, thee of
chocolade gewarmd. Tijdens de lange win
teravonden, als het werk erop zat, zaten
de boer en de andere volwassen mannen
van het gezin rond het brandend haard-
