26
Sturm op bezoek bij zijn vriend en mede
schrijver J.C. Verton, die o.a. ons vervolgver
haal 'De moeilijke weg van Krientje Karelse'
schreef. Mevrouw Verton draagt nog de mooie
Walcherse klederdracht.(foto Erik de Vries
kon hij gewoon langs zijn neus zeggen, dat
hij "nog een stuitje ging schrieven".
Twee van de vijf verhalen werden door De
Spiegel geaccepteerd en intussen had
Sturm ook zijn honorarium voor zijn eerste
verhaal ontvangen. Het was het toentertijd
prachtige bedrag van... 5,-. Minder heeft
hij ook nog wel ontvangen, namelijk een
honoraria vastgesteld.
Steeds meer ging Sturm schrijven, waarbij
hij veel steun ondervond van de schrijfster
Hendrika Kuyper-van Oordt, aan wie hij
eens in een overmoedige bui geschreven
had om haar oordeel over zijn werk. Ook
de heer Burger, destijds redacteur van De
Standaard, gaf hem vaak praktische aan-
rijksdaalder, maar dat was voor een ver
haal in het Zeeuws Dagblad, waarvan de
oplage uiteraard kleiner was dan De Stan
daard. En aan de hand van de oplage
cijfers werden en worden nu eenmaal de
wijzingen, waaraan de jonge schrijver veel
had.
En hoewel hij ook vaak verhalen als "onge
schikt voor publikatie in ons blad" retour
kreeg, toch zag hij herhaalde malen zijn
geesteskinderen in drukinkt terug. Er ble
ken ook zoveel onderwerpen te zijn om
over te schrijven. En al deze gebeurtenis
sen speelden zich af op het schone eiland
Walcheren, dat de schrijver met hart en
ziel liefheeft. En niet alleen het eiland, zijn
