mooie Britse tweemasterschoeners met
greenhart-balken van Demerary uit Brits
Guyana. Die schepen hadden een dichtge-
breeuwd gat in de voorsteven dat voor het
lossen werd opengemaakt, waarna de
werklui van Alberts met grote moeite de
balken eruit haalden en op de wal stapel
den. Ik herinner me een van hen, een man
paar jaar geleden sprak ik nog een man
die als milicien dat schip had meege
maakt.
Dan was er ook nog een spartorpedoboot
bij, met zo'n rare schoorsteen die van bo
ven met een klep kon worden gesloten.
Wat zou dat scheepje nü een geld opbren
gen!
die dat deed voor z'n plezier. Hij had ook
zijn vrouw en een prachtige aap aan
boord. In de kajuit was het vanwege de
aap stikkend warm. De bemanning bracht
ook weieens wat mee, bijvoorbeeld ge
droogde kofferrinen.3
Ja, en dan nog de Koninklijke Marine met
haar kustverdedigingsschepen met geringe
diepgang. Het bezoek van de Reinier
Klaaszen, een soort monitor, bij de Marine
berucht vanwege zijn bestuurbaarheid,
maakte de meeste indruk op mij. En de
Cerberus, ook zo'n plat schip met een
zwaar stuk in een toren voorscheeps. Een
Indertijd waren de huizen aan de Loskade de
modernste van Middelburg, met vrij uitzicht
op het kanaal, ca. 1905. (Zeeuws Archief, His-
torisch-topografische atlas Middelburg,
HTAM-A-0150)
Verder legden dagelijks de twee rader
boten van de Zeeuwse Spoorboot Maat
schappij, de No. 1 en de No. 2 die op Zie-
rikzee voeren, aan bij de stationsbrug. Mijn
vader was daar 'boekhouder', dus direc
teur. Van 1904 tot 1912 heb ik iedere week
op zo'n boot een reis meegemaakt en de
huiselijke sfeer daar aan boord zal ik niet