Nieuwe uitgaven
'k heleze
ze de dijk en de toren van Westkapelle kon
zien. Ze miste haar geboortedorp zo!
Verklaring van de uitdrukking
Het woord wuuf heeft tegenwoordig een
negatieve betekenis, maar in het dialect
hoeft dat niet zo te zijn. Zo wordt met 'n
pront wuuf een vrouw bedoeld die knap
van uiterlijk is of keurig gekleed gaat. Ook
in de uitdrukking 't Is 'n wuuf as 'n stik uut
d'n diek heeft het woord wuuf geen onaar
dige maar juist een vlijende betekenis. Een
Westkappelaar die zijn vrouw vergeleek
met een stukje van de dijk, was naar mijn
mening trots op haar.
Willem Gabriëlse schreef: "De dijk, nog
steeds de trots van alle Westkappelaars",
en zelfs op een stukje van die dijk is een
Westkappelaar trots.
Frans van den Driest
Geraadpleegde boeken:
- A.j. van der Aa, 'Beknopt aardrijkskundig
woordenboek der Nederlanden', 1854.
- A.A. Brendonck, 'Het bezoek door Z.M.
Koning Willem III aan Zeeland'1862.
- W. Gabriëlse, "t Oude Westkappelse leefpa
troon', 1986.
- H. van Gelderen, 'De Westkappelsche dijk',
in: Archief Zeeuwsch Genootschap der Weten
schappen, Middelburg 1914.
- L. Hollestelle, 'Een dijk van een dijk', Mid
delburg 1990.
- de Kanter en J. ab Utrecht Dresselhuis, 'De
Provincie Zeeland'1824.
- M. Smallegange, 'Cronyk van Zeeland'
1696.
- I. Tirion, 'Tegenwoordige Staat van Zeeland'
1753.
- J. Vader, 'Over Westkapelle en de Westkappe
laars', in: Neerlands Volksleven, Herfst 1961,
11de jaargang, nr. 3.
Het niet vertelde verhaal
Het niet vertelde verhaal van 44, samen
gesteld door Ada van Hoof, is een prachtig
boek. Het is terecht sober uitgevoerd, met
veel zwart. Rouw en verlies zijn grote the
ma's in dit boek, al doet het soms wat
vreemd aan dat alle verhalen door overle
venden worden verteld. Dat kon natuurlijk
ook niet anders; het perspectief van de tal
rijke dodelijke slachtoffers van het bombar
dement op Westkapelle en van de be
schietingen erna zijn meegenomen in het
graf. Veelzeggend is de 'oma' die als getui
ge van het drama vanaf de achterkant van
het boek ons toespreekt: "Het klopt niet.
De werkelijkheid was vele malen erger."
Eigenlijk is dit boek, samen met Slagveld
Sloedam van René Hoebeke (2002), hét
boek over de bevrijding van Walcheren. Al
leen is het veel beknopter: maar 155 blad
zijden. In die bladzijden wordt het hele ver
haal van de bevrijding echter in al zijn
facetten verteld en dat is knap. Je zou zeg
gen: nu moet er van de bevrijding van Vlis-
singen en omgeving ook nog zo'n boek ko
men en het boek van Hoebeke zou ook in
een handzame 150 bladzijden samengevat
moeten worden. Dan heb je in drie gelijk
waardige boeken - en waarom dan niet in
één band of in één serie - alles over de
