23
Toch een rijksmonument voor Veere
De Tweede Kamer vroeg de minister of bij
het koopcontract de clausule kon worden
opgenomen dat de kerk na verkoop niet
gesloopt mocht worden. De kerkenraad
van Veere liet daarop weten zo'n contract
niet te zullen tekenen. Omdat in de Twee
de Kamer werd gewezen op de geringe
onderhoudskosten van de kerk en de an
dere rijksgebouwen in Veere - tot dan toe
jaarlijks 400 gulden - werd besloten de
kerk niet te verkopen.
En zo greep de Veerse hervormde ge
meente naast het geld en boekte het Col
lege van Rijksadviseurs een van zijn eer
ste successen.
Roosanne Goudbeek
Exemplaren van verschillende foto's uit de
serie zijn aanwezig in de collecties van de
Zeeuwse Bibliotheek, het Zeeuws Archief en
de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed.
"Ook deze zuilkapiteelen zijn weer met los en
bevallig afivisselend bladwerk omgeven (zie
plaat 6 en 7), terwijl zich daarbij in denzelfden
geest de consoles of draagsteenen tot steun der
diagonaalribben in de hoeken der kapellen aan
sluiten." (ZA, KZGW Zl, II, nrs. 1091-01 en
1091-06).
Bronnen:
- A. Stadig, 'Victor de Stuers en de monumen
ten van Veere', Amsterdam 1985 (doctoraal
scriptie).
- Middelburgsche Courant, 3 februari 1875 en
19 juni 1875, Krantenbank Zeeland.
- Nieuwe Goessche Courant, 25 mei 1875,
Krantenbank Zeeland.
- Kamerstuk Tweede Kamer 1874-1875,
Kamerstuknummer 98, bijlagen 1 t/m 7.
